Nesa 1.39

Nesa – starożytne miasto w Anatolii; obecnie stanowisko archeologiczne na wzgórzu Kültepe, na pn.-wsch. od miasta Kayseri w Turcji. Od nazwy miasta Hetyci utworzyli nazwę swojego języka – nasili /nesumnili .W trakcie prowadzonych w Kültepe od 1906 roku wykopalisk odkryto tu tysiące glinianych tabliczek, pokrytych pismem klinowym w dialekcie staroasyryjskim. Ich odczytanie pozwoliło ustalić, że w Kanesz na początku II tysiąclecia znajdowała się asyryjska kolonia handlowa. Początkowo sądzono, że bezpośrednią władzę nad miastem sprawował król miasta Aszur, jednak późniejsze wykopaliska wykazały, że podlegało ono miejscowemu władcy i tzw. "wielkim" – zwyczajowo naczelnikom poszczególnych grup rzemieślniczych i administracyjnych, rezydujących w pałacu, skąd odbywało się zarządzanie osadą kupiecką – karum – znajdującą się poza murami miasta. Karum było zobowiązane do płacenia pałacowi cła i zapewnienia urzędnikom prawa pierwokupu. Pośrednikiem pomiędzy pałacem a osadą kupiecką była organizacja kupiecka, nazywana również karum.Pod względem etnicznym kolonia Kanesz była zróżnicowana, wskazują na to badania onomastyczne. W północnej części dzielnicy kupieckiej mieszkali kupcy z północnej Mezopotamii i Syrii – Asyryjczycy i Amoryci. Na południu znajdowała się część anatolijska i luwijska, przy czym Luwijczycy stanowili mniejszość. Na budynki mieszkalne północnej części składały się niewielkie domostwa, w części południowej zaś stawiano duże domy zarówno parterowe, jak i piętrowe.