Narodowy Bank Rumunii 1.5

Narodowy Bank Rumunii – rumuński bank centralny z siedzibą w Bukareszcie.Podstawowym celem działalności Narodowego Banku Rumunii jest utrzymanie stabilnego poziomu cen. Bankowi przysługuje wyłączne prawo emitowania znaków pieniężnych Rumunii. Do zadań banku należy: prowadzenie polityki pieniężnej i walutowej, sprawowanie funkcji nadzoru bankowego i regulowanie działalności na rynku bankowym w celu zapewnienia stabilności finansowej, prowadzenie gospodarki rezerwami dewizowymi państwa, prowadzenie bankowej obsługi budżetu państwa.HistoriaBank został powołany do życia 17 kwietnia 1880 roku jako element solidnego systemu kredytowego do rumuńskiej gospodarki. Kapitał założycielski banku wyniósł 30 milionów lejów, przy czym 1/3 wniósł skarb państwa. Pierwszym prezesem Banku został ówczesny minister finansów Ion Campineanu (1841–1888), choć de facto założycielem Banku był ekonomista Eugeniu Carada (1836–1910).W grudniu 1880 roku państwo wycofało swoje udziały a bank stał się uprzywilejowaną jednostką prywatną – otrzymał prawo emisji waluty najpierw do 31 grudnia 1920 roku a następnie do 31 grudnia 1930 roku.Z uwagi na działania wojenne, Bank został przeniesiony z Bukaresztu do Jassów w listopadzie 1916 roku – niemiecka administracja wojskowa zajęła biura i aktywa Banku w Bukareszcie. Bank wrócił do Bukaresztu, wraz z innymi organami administracji i rządu, 1 grudnia 1918 roku. W 1925 roku Bank został przeorganizowany, przywilej emisji waluty został przedłużony o 30 lat, kapitał podwyższony do 100 milionów i państwo wróciło jako udziałowiec.