เกาะซะกุระ 2.08

เกาะซะกุระ เป็นชื่อท้องที่ในจังหวัดคะโงะชิมะ ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเป็นกรวยภูเขาไฟสลับชั้นมีพลัง และเดิมเป็นเกาะ แต่เมื่อภูเขาไฟกลางเกาะปะทุขึ้นใน พ.ศ. 2457 ทำให้ลาวาไหลเชื่อมเกาะเข้ากับแผ่นดินใหญ่บริเวณคาบสมุทรโอะซุมิปัจจุบันภูเขาไฟนี้ยังคงมีพลัง โดยปล่อยเถ้าธุลีออกมาตกลงบนพื้นที่โดยรอบ การปะทุครั้งก่อน ๆ ได้ก่อให้เกิดพื้นที่สูงจากทรายขาวขึ้นในภูมิภาคเกาะซะกุระเป็นภูเขาสลับชั้น มียอดเขาสามลูก ได้แก่ ยอดคิตะ ยอดนะกะ และยอดมินะมิ ซึ่งเป็นยอดที่ยังคงมีพลังอยู่ในปัจจุบันปัจจุบันยอดคิตะเป็นยอดที่สูงที่สุดของเกาะซะกุระ โดยสูง 1,117 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ภูเขาตั้งอยู่ในอ่าวคะโงะชิมะส่วนที่เรียกว่า อ่าวคิงโค พื้นที่ที่เคยเป็นเกาะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของเมืองคะโงะชิมะ คาบสมุทรที่ตั้งภูเขาไฟมีพื้นที่ประมาณ 77 ตารางกิโลเมตรประวัติทางธรณีวิทยาเกาะซะกุระตั้งอยู่ในแคลดีราไอระที่ก่อตัวขึ้นจากการปะทุครั้งใหญ่เมื่อ 22,000 ปีก่อน เถ้าธุลีภูเขาไฟและหินพัมมิซปริมาตรหลายร้อยลูกบาศก์กิโลเมตรถูกขับออกมา ทำให้โพรงหินหนืดใต้ช่องทางปะทุยุบตัวลง แคลดีราที่เกิดขึ้นมีขนาดมากกว่า 20 กิโลเมตร Tephra ปลิวไปตกไกลถึง 1,000 กิโลเมตรจากภูเขาไฟ โดยเกาะซะกุระเป็นช่องทางปะทุมีพลังในยุคใหม่ของภูเขาไฟลูกเดียวกันนี้ในแคลดีราเกาะซะกุระก่อตัวขึ้นจากความเคลื่อนไหวของแคลดีราหลังการปะทุ ซึ่งเริ่มขึ้นเมื่อประมาณ 13,000 ปีก่อน ตั้งอยู่ห่างออกไปประมาณ 8 กิโลเมตรทางทิศใต้ของใจกลางแคลดีรา การปะทุครั้งแรกที่ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์เกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1506 การปะทุส่วนใหญ่ของเกาะซะกุระเป็นแบบสตรอมโบลี ซึ่งส่งผลกระทบเพียงพื้นที่ยอดเขา แต่มีการปะทุแบบไพลนีซึ่งรุนแรงกว่าเกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2014-2019 พ.ศ. 2322-2325 และ พ.ศ. 2457 ด้วยเช่นกัน