Wielki Kanał (Irlandia) 1.44

About Wielki Kanał (Irlandia)

Wielki Kanał (Irlandia) Wielki Kanał (Irlandia) is a well known place listed as Landmark in -NA- , River in -NA- ,

Contact Details & Working Hours

Details

Wielki Kanał - droga wodna łącząca wschodnie wybrzeże Irlandii z Oceanem Atlantyckim. Planowany pierwotnie jako droga transportowa dla towarów i źródło wody komunalnej dla Dublina w drugiej połowie XX wieku stał się atrakcją turystyczną. Ostatnia barka towarowa przepłynęła nim w roku 1960 i w tymże roku nadzór nad Kanału przeszedł w ręce Biura Robót Publicznych .HistoriaZarządzanie i inżynieriaChociaż kocepcja połączenia Dublina z rzeką Shannon została zaproponowana już w 1715, dopiero w 1757 roku Irlandzki Parlament zdecydował się powierzyć Thomasowi Omerowi sumę £20,000 dla zapoczątkowania budowy kanału. Przed upływem 1763 roku dokończył on budowy 3 śluz i 6 mostów w kierunku Dublina, koncentrując się na problemie dostawy wody z rzeki Morrell w pobliżu Sallins. W tym momencie Corporation of Dublin dostrzegła, że kanał może być użyty do polepszenia zaopatrzenia Dublina w wodę i zdecydowała się dodać pieniądze niezbędne do doprowadzenia kanału do centrum miasta. Do roku 1768 wydano na projekt £77,000 i jeszcze trochę przeznaczono na kontynuację.Dla zapewnienia Kanałowi przyszłości oraz zmierzenia się z wyzwaniem pokonania przez trasę kanału działu wodnego oraz chronionego terenu bagiennego Bog of Allen, w roku 1772 grupa arystokratów i handlarzy ustanowiła The Grand Canal Company oraz rozpisała pożyczkę publiczną. Nieustanny wzrost kosztów projektu niepokoił zarząd kompanii. Doprowadziło to do zaproszenia w charakterze doradcy do Irlandii na dwa tygodnie znakomitego inżyniera lądowego Johna Smeatona oraz jego asystenta Williama Jessopa. Smeaton zarekomendował okrążenie bagna, ale przy równoczesnym wybudowaniu go w pełnej wysokości - w przeciwieństwie do Omera, którego wysiłki skupiły się na próbach częściowego przedrenowania bagna i budowie w niższej wysokości. To posunięcie okazało się być kosztowną pomyłką, chociaż Smeaton także doradzał zmniejszenie wymiarów śluz które wybudował Omer (42 m x 6 m) do 18 m x 4 m, co mogłoby pociągnąć za sobą zauważalne oszczędności w całkowitym koszcie kanału.