Bitwa na równinie Mohi 1.4

Bitwa na równinie Mohi – starcie zbrojne, do którego doszło 11 kwietnia 1241 roku.Przed bitwąDążąc do podboju Europy hordy mongolskie w trzech bitwach pokonały wojska siedmiogrodzkie, a następnie skierowały się ku Królestwu Węgier.12 marca Mongołowie pod dowództwem Sübedeja i Batu przełamały obronę węgierską na przełęczach karpackich. 15 marca przednia straż Mongołów pojawiła się nad Dunajem. Król Węgier Bela IV, pragnąc powstrzymać najazd mongolski, w ciągu dwóch tygodni zdołał zgromadzić piętnastotysięczną armię, a Dunaj i potężne umocnienia Pesztu zahamowały dalszy pochód najeźdźców.Na początku kwietnia armia Beli wyruszyła z Pesztu na wschód. Mongołowie początkowo wycofali się. Po kilku dniach intensywnego marszu, wieczorem 10 kwietnia, Węgrzy napotkali nieprzyjaciela 160 kilometrów na północny wschód od Pesztu, na równinie Mohi nad rzeką Sajó. Bela zaatakował słabą załogę mongolską ochraniającą most, zdobył go i utworzył za nim silny przyczółek, po czym rozłożył się obozem na zachodnim brzegu rzeki, w pobliżu obecnej wsi Muhi.Przebieg bitwyTuż przed świtem na załogę węgierskiego przyczółka spadł grad strzał i kamieni, wystrzeliwanych z łuków, katapult i balist, czemu towarzyszyły wybuchy petard, po czym ruszył silny mongolski atak. Obrońcy szybko ulegli przeważającym siłom wroga i fala Mongołów runęła przez most. Zaalarmowane zgiełkiem bitewnym główne siły węgierskie wyszły poza umocnienia obozu i zwarły się z nacierającymi Mongołami. Wtedy atak na Węgrów przypuściły główne siły Sübedeja, które przed świtem przeprawiły się przez rzekę, na południe od przyczółka mostowego, po czym zawróciły na północ i uderzyły na prawe skrzydło i tyły Węgrów. W tej sytuacji Węgrzy pospiesznie wycofali się do obozu. Około godziny siódmej rano obóz węgierski został całkowicie okrążony przez Mongołów, którzy przez kilka godzin bombardowali go intensywnie kamieniami, strzałami i pojemnikami z płonącą ropą naftową.