Δήμος Τιθορέας 2.37

Ο Δήμος Τιθορέας ήταν δήμος του νομού Φθιώτιδας που συστάθηκε με το πρόγραμμα Καποδίστριας από τη συνένωση παλαιότερων κοινοτήτων της περιοχής, που αποτέλεσαν στη συνέχεια τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου. Λειτούργησε την περίοδο 1999 -2010 οπότε και καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον νέο δήμο Αμφίκλειας - Ελάτειας. Βρισκόταν στο 150ο χιλιόμετρο της Παλιάς Εθνικής οδού Αθηνών Λαμίας, βόρεια του Ορεινού όγκου του Παρνασσού και νότια του ορεινού όγκου του Καλλίδρομου σε δεσπόζουσα κεντρική θέση μιας ευρύτερης περιοχής στη κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού. Περιλάμβανε τα χωριά Κάτω Τιθορέα, Βελίτσα (Τιθορέα), Μόδι, Αγία Μαρίνα και Αγία Παρασκευή. Ο πληθυσμός του δήμου είναι 4.759 σύμφωνα με την απογραφή του 2001 και η έκτασή του είναι 142,5 τ.χλμ.Κάτω ΤιθορέαΟικονομικό, εμπορικό και εκπαιδευτικό κέντρο του Δήμου καθώς και σιδηροδρομικός κόμβος, όπου το τρένο αποτελεί βασικό μέσο μεταφοράς και σύνδεσης με την Αθήνα (διαδρομή 1 ώρα και 30’) και δίνει τη δυνατότητα του συντομότερου δρόμου για πρόσβαση στα χιονοδρομικά κέντρα του Παρνασσού. Η Κάτω Τιθορέα είναι το διοικητικό κέντρο του Δήμου.Βελίτσα (Τιθορέα)Ξεχωρίζει ο παραδοσιακός οικισμός της Τιθορέας με τα πέτρινα σπίτια, το αρχαίο τείχος με το επιβλητικό κάστρο και ο παραδοσιακός νερόμυλος. Το αρχαίο τείχος και το κάστρο της, το ψηφιδωτό δάπεδο του Άη-Γιάννη (3ος – 4ος αιώνας μ.Χ.), το φαράγγι του Καχάλα, ο παλιός νερόμυλος, το αισθητικό δάσος Τιθορέας ενταγμένο στο δίκτυο NATURA 2000, καθώς και τα εκκλησάκια του Αββά Ζωσιμά, Αγιαρσαλή και Άγιος Γεώργιος, η σπηλιά του Οδυσσέα Ανδρούτσου, το πλακωτό της πλατείας του Οδυσσέα Ανδρούτσου και το παλαιοχριστιανικό ψηφιδωτό στον Άγιο Ιωάννη.