Mani 2.11

.Mani – środkowy półwysep Peloponezu, administracyjna i historyczna część Lakonii, o powierzchni 1800 km.kw., długości 75 km, szerokości w najszerszym miejscu 28 km, oparty o góry Tajget, sięgający najbardziej wysuniętego na południe greckiego przylądka Matapan (Tenaro) i z najwyższym szczytem Profitis Ilias (2407m n.p.m.). W roku 1961 zamieszkiwany jeszcze przez 20300 mieszkańców, w około 150 osiedlach – obecnie jedynie przez niewielką część z tej liczby, gdy pozostali pozostają tu jedynie zarejestrowani. Większość dawnych osad, dziś pozostaje niezamieszkała.Przez duże oddalenie od Aten i wąskie, lokalne drogi, do Mani rzadko docierają autokary turystyczne. Wielu jest za to zmotoryzowanych turystów indywidualnych. Lokalna baza hotelowa – "pokoje we wieżach obronnych" – sięga do zespołów budownictwa kamiennego, często oryginalnego – historycznego, adoptowanego do współczesnych standardów.Okres prehistoryczny 200 tysięcy lat temu Mani pokryte było niezwykle bujną szatą roślinną. Następnie ulegającą postępującej degeneracji, wyraźnie akcentowanej także obecnie. W okresie pomiędzy 100 tys a 40 tys lat temu, zamieszkał tu neandertalczyk. W okresie pomiędzy 25 tys a 8 tys. lat temu (i w 15 tys lat po zaniknięciu neandertalczyków) Mani zamieszkiwane było przez wczesne formy Homo sapiens. Przed 5 tysiącami stwierdzono już zamieszkiwanie tu ludów znanych z imion i języka, jednocześnie zasiedlających obecną Grecję i wybrzeża Azji Mniejszej. Ich potomkowie niewątpliwie weszli następnie w skład narodu greckiego