Λέχαιον 3.28

Το Λέχαιον ήταν σημαντικό λιμάνι στην αρχαία Ελλάδα. Ήταν σε λειτουργία από τον 7ο αιώνα π.Χ. και συνδεόταν με την Κόρινθο μέσω οδού σημαντικών διαστάσεων, όπως δείχνουν τα ευρήματα στον αρχαιολογικό χώρο. Περιστοιχιζόταν επίσης από ισχυρά τείχη. Το 335 μ.Χ. το λιμάνι διευρύνθηκε, έχασε όμως αργότερα την αίγλη του. Σήμερα ο χώρος του λιμανιού είναι αμμουδιά. Η σημασία του στην αρχαιότητα γίνεται κατανοητή σε συνδυασμό με τον Δίολκο. Τα πλοία ξεφόρτωναν στο Λέχαιο, τα εμπορεύματα και τα πλοία μεταφέρονταν δια ξηράς μέχρι τις Κεγχρεές στον Σαρωνικό κόλπο, όπου καθελκύονταν και ξανά φορτώνονταν. Το ίδιο συνέβαινε και στην αντίθετη κατεύθυνση.Άλλα αρχαιολογικά ευρήματα είναι τα ερείπια του μεγαλύτερου ναού βασιλικού ρυθμού στην Ελλάδα. Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική που θεμελιώθηκε περί το 460 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Μαρκιανού (450-457) ή Λέοντος Α' (457-474). Κατά την πρώτη δεκαετία του Αναστασίου Α' (491-518) έγινε η πλακόστρωση των δαπέδων. Μέχρι την εποχή του Ιουστινιανού (491-518) έμενε πιθανότατα χωρίς στέγη (ημιτελής) ενώ εγίνονταν συμπληρωματικές μαρμαρογλυφικές εργασίες. Καταστράφηκε το 550/551 από ισχυρό σεισμό. Ήταν αφιερωμένη στον μάρτυρα Λεωνίδη και σε επτά γυναίκες συμμάρτυρές του -γνωστοί Κορίνθιοι μάρτυρες - που θανατώθηκαν με ποντισμό στη θάλασσα επί Δεκίου (Βελισσαρίου Π. 1999).Βιβλιογραφία Christopher Mee & Antony Spawforth: Greece. An Oxford Archaeological Guide. Oxford University Press, Oxford 2001, σελ. 165–166. Rudolf Scheer: Art. „Kenchreai“ Περιέχεται στο: Siegfried Lauffer: Griechenland. Lexikon der historischen Stätten. Verlag C.H. Beck, München 1989, σελ. 376–377. Donald W. Engels: Roman Corinth: an Alternative Model for the Classical City. Chicago: University of Chicago Press, 1990, ISBN 0-226-20870-2 Βελισσαρίου Παναγιώτης, Τα γλυπτά της βασιλικής του Λεχαίου, Πρακτικά της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, 1999.