Ηρακλεόπολις η μεγάλη 1.44

Η Ηρακλεόπολις η μεγάλη, στα λατινικά : Heracleopolis Magna, είναι η ελληνική ονομασία της πρωτεύουσας της 20ης νομής της αρχαίας Αιγύπτου, και βρίσκεται περίπου 15 χλμ δυτικά της σύγχρονης πόλης του Μπένι Σουέφ. Στα αρχαία αιγυπτιακά ήταν γνωστή σαν Henen nesut, Nen Neşu, ή Hwt nen Neşu που σημαίνει "το σπίτι του βασιλικού παιδιού". Κατά την ρωμαϊκή περίοδο ήταν γνωστή ως Εχνάσια που προέρχεται από το κοπτικό "Hnas" και το αραβικό "Ahnas", σήμερα ο αρχαιολογικός χώρος είναι γνωστός σαν "Ιχνασίγια Ουμ ελ Κιμάμ" και "Ιχνασίγια ελ Μαντινά".ΙστορίαΗ πόλη είναι άγνωστο πότε ιδρύθηκε, στη Στήλη του Παλέρμο αναφέρεται ο Φαραώ Ντεν ότι επισκέφτηκε τη λίμνη Χαρισχέφ κοντά στην πόλη. Αυτό δείχνει ότι ήδη κατοικούνταν κατά την 1η δυναστεία και το 2970 π.Χ.. Η Ηρακλεόπολις πρώτη φορά ήρθε στο προσκήνιο και ήταν στο απόγειο της ισχύος της κατά τη διάρκεια της πρώτης ενδιάμεσης περιόδου, μεταξύ 2181-2055 π.Χ.. Τελικά μετά την κατάρρευση του Παλαιού Βασιλείου όπου η Αίγυπτος ήταν χωρισμένη σε Άνω και Κάτω Αίγυπτο έγινε η κύρια πόλη της Κάτω Αιγύπτου και ήταν σε θέση να ασκήσει τον έλεγχό στο μεγαλύτερο μέρος της περιοχής. Ασκούσε τόσο μεγάλο έλεγχο επί της Κάτω Αιγύπτου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ώστε αιγυπτιολόγοι και Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι μερικές φορές αναφέρονται στην περίοδο μεταξύ της 9ου και 10ου δυναστείας (2160-2025 π.Χ.) ως την Ηρακλεοπολίτικη περίοδο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου βρέθηκε συχνά σε σύγκρουση με την ντε φάκτο πρωτεύουσα της Άνω Αιγύπτου την αρχαία Θήβα.