Amalienborg 2.66

Amalienborg – oficjalna rezydencja duńskich monarchów i duńskiej rodziny królewskiej w Kopenhadze od 1794. Określana również jako zimowy pałac królewski, ponieważ zwykle jest wykorzystywany przez duńskich monarchów w miesiącach zimowych.HistoriaNazwa Pałacu Amalienborg pochodzi od królowej Zofii Amelii, która w latach 1667–73 kazała na tym miejscu zbudować pałacyk letni z ogrodem. Spłonął on całkowicie 19 kwietnia 1689 w czasie pożaru, który wybuchł w przylegającym do pałacyku drewnianym budynku opery. W przepełnionym budynku opery zginęło wtedy ponad 200 osób, w tym wiele dzieci. W 1750 król Fryderyk V przekazał cztery działki leżące na miejscu obecnej rezydencji i zwolnienie od płacenia podatków przez okres 40 lat czterem duńskim arystokratom, zobowiązując ich w zamian do budowy w tym miejscu swoich rezydencji według planów architekta królewskiego N. Eigtveda. Pałace miały być częścią zaplanowanej w 1748 przez króla nowej dzielnicy Kopenhagi, Frederiksstaden, pamiątką w 300 rocznicę koronacji Chrystiana I, pierwszego duńskiego monarchy z dynastii oldenburskiej i pomnikiem wielkości duńskiej monarchii absolutnej. W 1749 architekt królewski Nicolai Eigtved został mianowany wykonawcą projektu. Po pożarze dotychczasowego zamku królewskiego, Christiansborga, w nocy z 26 na 27 lutego 1794, Amalienborg został w przeciągu kilku dni zakupiony przez króla Danii, który wraz z rodziną przeniósł tam swoją kopenhaską siedzibę.Kompleks pałacowyZespół pałacowy Amalienborga składa się z czterech identycznych rokokowych pałaców zbudowanych wokół ośmiokątnego placu, na którego środku znajduje się konny pomnik Fryderyka V, inicjatora budowy kompleksu pałacowego i jego otoczenia. Konna statua króla, odzianego w szaty cesarza rzymskiego z wieńcem laurowym na głowie, jest dziełem francuskiego artysty Jacques'a François-Josepha Saly (1771), który pracował nad nią przez około 20 lat. Została ona ufundowana przez duńską Kompanię Azjatycką za niebagatelną na owe czasy sumę pół miliona rigsdalerów, ponad dwukrotnie przekraczającą koszty budowy czterech pałaców Amalienborga.