Zilveren Orgel Broechem 2.22

Het Zilveren Orgel is sinds de restauratie in 1995 een populair concertinsturment. Naast ad hoc concerten, organiseert de Stuurgroep Het Zilveren Orgel in samenwerking met Het Festival Der Voorkempen een jaarlijkse concertcyclus. Hierbij wordt het orgel niet alleen als solo-instrument benaderd, maar ook als continuo en begeleidend instrument. De stuurgroep heeft dankzij de faam die het Zilveren Orgel geniet binnen de muziekwereld reeds heel wat grote namen mogen programmeren op haar concerten.
Het orgel van Broechem is van een Zuid-Nederlands orgeltype waarin de strijkende zangerigheid van de Prestanten het uitgangspunt vormt. De houten Bourdons zijn uiterst zacht sprekend en komen ten volle tot hun recht in combinatie met andere registers. De Roerfluit wordt gekenmerkt door een zekere rondheid in de bas, evoluerend naar een meer heldere discant. Ook in de andere registers zal het pijpwerk naar de discant toe niet wegkwijnen maar veeleer in sterkte toenemen zodat de klank “opgetrokken” of helder wordt. De vulstemmen zoals Fourniture, Cimbal en Sexquialter geven een zekere felheid aan de klank: de Cimbal met de allerkleinste pijpjes klinkt vrij snijdend. De Vlaamse Trompet is kloek en stevig van karakter, en uitermate geschikt als solistisch register of in het plenum.
Het pijpwerk van Theodoor Smet, zowat honderd jaar later dat van Forceville tot stand gekomen, kan bijzonder goed aansluiten. Het orgel in Broechem is een van de zeldzame instrumenten waar in 1839 een evenwichtige synthese werd gemaakt tussen oud en nieuw. Het dunnere pijpenmateriaal van het Smet-pijpwerk geeft een ietwat ijlere, minder ronde (boventoonrijke) klank maar is evenwichtig en homogeen. De strijkende registers zoals Viola da gamba en Gemshoorn profileren zich door een meer nasale klankkleur.
Bij de restauratie werd het Forceville-klankbeeld primair gesteld.
De toonhoogte bedraagt 405 Hertz voor A.
De winddruk van het instrument bedraagt 84 mm waterkolom.