Kasteel van Loppem 3.92

Het kasteel van Loppem is een neogotisch kasteel met walgracht, uit de 19de eeuw, gelegen te Zedelgem-Loppem in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het kasteel van Loppem is het enige kasteel in België waarvan de architectuur en het interieur volledig in hun oorspronkelijke staat zijn behouden. Het kasteel herbergt een grote kunstcollectie en ligt in een park met vijvers en doolhof. Zowel het park als het kasteel zijn toegankelijk voor het publiek.Het kasteelIn 1856 wordt door baron Charles van Caloen en zijn echtgenote gravin Savina de Gourcy Serainchamps de opdracht tot de bouw van een nieuw kasteel gegeven aan de Engelse architect Edward Welby Pugin. Deze taak wordt drie jaar later overgenomen door Jean Bethune. Hij geeft het kasteel een Vlaams karakter aan de toen heersende neogotiek.De "regering van Loppem"Het kasteel speelde een voorname rol in de politieke geschiedenis van België aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. Van 24 oktober tot 25 november 1918 verbleven Koning Albert I en Koningin Elisabeth in het kasteel, wat er meteen het hoofdkwartier van het Belgisch leger en de zetel van de uitvoerende macht van maakte. De regering zelf, die uit Saint-Adresse naar België was teruggekeerd, verbleef in Brugge in het 'Hotel du Commerce'.Op 21 november 1918 nam de regering van Gerard Cooreman ontslag en benoemde de koning Léon Delacroix tot nieuwe regeringsleider. Een regering van nationale eenheid werd gevormd met 6 katholieke, 3 liberale en 3 socialistische ministers. Deze regering werd de 'regering van Loppem' genoemd, hoewel ze er zelf nooit zetelde en de dag daarop ook de koning naar Brussel verhuisde. De belangrijkste beslissing die ze nam was het invoeren van het algemeen enkelvoudig stemrecht voor alle mannen vanaf 21 jaar. Deze beslissing was in feite ongrondwettelijk, en pas nadien werd de grondwet aangepast. Tegenstanders noemden dit 'le coup de Loppem' of ook wel 'de revolutie van Loppem'.