Kenniscentrum WWZ 2.09

WWZ. Niet toevallig staan deze drie letters mooi tegen elkaar. Het Kenniscentrum wil iedereen, ook de meest kwetsbaren, een volwaardige plaats geven in onze samenleving. Dat kan enkel als Welzijn, Wonen en Zorg onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Vrijwilligerswerk neemt daar altijd een bijzondere plaats in.

Welzijn staat voor zich goed voelen en voor welbevinden. Hoe meer welzijn, hoe minder zorgbehoeften. Daarom komt welzijn op de eerste plaats, vóór zorg. Welzijn vertrekt vanuit de eigen kracht van mensen: sociale contacten, een zinvolle dagbesteding, vrijwilligerswerk, de kans om anderen te ontmoeten, actieve deelname aan de samenleving, kunnen rekenen op hulp en steun als het moeilijk gaat. Het doel is dat elk individu zich kan ontplooien en zich omringd weet als burger, oudere, nieuwkomer of persoon met een handicap. Het Kenniscentrum WWZ werkt vooral samen met organisaties die zich inzetten voor het welzijn van mensen die om financiële, sociale, psychische of gezondheidsredenen kwetsbaar zijn.

Wonen is de eerste zorg. Aangepast wonen is een kernvoorwaarde om thuis of in de eigen vertrouwde omgeving te kunnen blijven wonen. Dat kan in de eigen woning zijn of samen met anderen, met verschillende generaties onder één dak, in een woongemeenschap, volledig zelfstandig of met veel zorgomkadering, er is veel variatie mogelijk. Brussel heeft nood aan meer betaalbare, kleinschalige woonvormen die vertrekken vanuit die behoefte aan menselijkheid en solidariteit. Want eenzaamheid loert altijd om de hoek. De vermaatschappelijking van de zorg begint bij kwaliteitsvol wonen in een aangepaste omgeving. Daar wil het Kenniscentrum WWZ op inzetten.

Zorg speelt in op de nood aan verzorging of ondersteuning door ziekte, ouderdom, handicap of psychische problemen. Wie niet in staat is om voor zichzelf te zorgen, heeft immers hulp en ondersteuning van anderen nodig. Maar ook wie niet voldoende kracht heeft om voor zichzelf te zorgen, moet de eigen regie in handen kunnen houden. Het uitgangspunt is dat iedereen de keuze en de mogelijkheid heeft om de eigen afhankelijkheid te organiseren. Daarbij vullen informele steun en professionele zorg elkaar aan.