Epping Forest 2.27

Epping Forest – pierwotne tereny leśne w południowo-wschodniej Anglii, wyznaczające granicę pomiędzy północno-wschodnim Greater London i Essex. Tereny te powstały około 8 000 lat p.n.e. po ostatniej epoce lodowcowej, zajmując około 24 km² i zawierają pastwiska, polany, rzeki, bagna i stawy. Rozciągnięty pomiędzy Forest Gate na południu i Epping na północy, Epping Forest ma około 18 km długości na linii północ-południe, ale nie więcej niż 4 km szerokości, i w większości miejsc jest węższy. Las położony jest na grzbiecie pomiędzy doliną rzeki Lea i Roding.Nazwa Epping Forest po raz pierwszy pojawiła się w XVII w.; wcześniej znany był jako Waltham Forest. Las otrzymał status królewskiego, nadany przez Henryka I w XII w. Status ten pozwolił chłopstwu zbierać opał, dary lasu oraz wypasać swój inwentarz, jednakże tylko król mógł urządzać tam polowania.W epoce Tudorów Henryk VIII i Elżbieta I polowali w lesie. W 1543 Henryk VIII zamówił budowlę znaną jako Great Standing, z której widać było nagonkę z Chingford. Budowlę odnowiono w 1589 dla Elżbiety I i cały czas jest widoczna z Chingford. Obecnie budowla znana jest jako Queen Elizabeth's Hunting Lodge (Loża Łowiecka Królowej Elżbiety I) i jest otwarta dla wszystkich jako muzeum.