Bitwa w dolinie Ia Đrăng 1.39

Bitwa w dolinie Ia Đrăng – pierwsza bitwa lądowa w czasie wojny wietnamskiej, w której udział wzięły regularne wojska Armii Wietnamu Północnego i Armii Stanów Zjednoczonych . Bitwa była sprawdzianem bojowym nowo powstałej, amerykańskiej 1. Dywizji Kawalerii . Po stronie Wietnamu Północnego po raz pierwszy na terenie Wietnamu Południowego od czasu bitwy pod Điện Biên Phủ działała jednostka szczebla dywizyjnego. Do bitwy doszło w rezultacie coraz cięższych strat oddziałów Wietnamu Południowego w walkach z Wietkongiem. 28 lipca 1965 roku prezydent USA Lyndon Johnson, po wielokrotnych prośbach gen. Williama Westmorelanda, zadecydował o wysłaniu do Wietnamu 1. Dywizji Kawalerii, która 26 października została przemianowana z regulująco-wspomagającej na zdecydowanie ofensywną. Po ciężkich walkach między 14 a 18 listopada o LZ X-Ray i LZ Albany żołnierze Dywizji Kawalerii Powietrznej zmusili wojska Wietnamu Północnego do wycofania się na pewien czas poza granice kraju, do sąsiedniej Kambodży.TłoNazwa bitwy wywodzi się od niewielkiej rzeki Đrăng, wypływającej z gór Płaskowyżu Centralnego i płynącej około 70 km przez lesistą i odludną dolinę, porośniętą trawami słoniowymi (wysokimi prawie na metr w tym rejonie) w kierunku południowo-zachodnim, przekraczając granicę wietnamsko-kambodżańską i wpływającej do rzeki Srepok, która wpada do Mekongu.