Topuzlar KÖYÜ 3.89

Balıkesir ilinin İvrindi ilçesine bağlı bir köydür.
Köy halkı göçebe Oğuz Boylarındandır.1860 lı yıllarda Bursa Valisi Ahmet Vefik Paşa'nın Bursa ve Balıkesir çevrelerinde yaşayan göçebe topluluklarının bulundukları bölgelere köyler kurarak yerleşik düzene geçmeleri konusunda çıkarmış olduğu kanun üzerine köy bugünki yerine kurulmuştur.Kuruluşunda 9 haneden oluşan köy Dokuzlar Köyü olarak adlandırılmıştır.Daha sonraki yıllarda nüfusun artmasıyla beraber köy büyüyüp gelişmiş ve bugün ki TOPUZLAR KÖYÜ ismini almıştır.Köydeki en eski yapılar 1890 lı yıllarda yapılan bugün de hala kullanılabilir durumda olan Köy Çeşmesi(sadece bu Çeşme, Çeşme olarak adlandırılır, ),1975yılında restore edilen Camii ve Deveci Ahmet lakaplı şahsa ait olan evdir.Ayrıca köye ait arazi içinde hangi döneme ait olduğu bilinmeyen iki adet mezarlık bulunmaktadır.Bu iki mezarlık bir yol güzergahı üzerindedir.bu yol üzerinde de yine tarihi bilinmeyen ve bugün hala kullanılan üç adet su kuyusu (Sele Nine Kuyusu,Ebeler Kuyusu ve Kocakuyu)bulunmaktadır.İnçayırı olarak adlandırılan mevkii de de küçük bir tepecik üzerinde kurulmuş, hangi döneme ait olduğu bilinmeyen yerleşim yerine ait kalıntılar da köy sınırları içindeki tarihi kalıntılardandır.Köyün hemen kuzeyinden geçen Osmanlı'lar döneminde yapılan ve Kurtuluş Savaşı sırasında Yunan'lılar tarafından üzerindeki bazı köprülerin yıkılması sonucu kullanılamaz hale gelen, 1938 yılında da üzerideki rayların sökülmesiyle tamamen kullanım dışına çıkan tren(MAVUN)yolu ve üzerindeki köprüler de köydeki tarihi eserlerden sayılabilir.Köy sınırları içinde üç adet yatır bulunmaktadır.Bunlar Sarı Dede,Şabulla ve Süt Dede dir.Süt Dede Debene Dere si denilen mevkidedir.Burada büyük bir çınar ağacının kökünden su çıkmaktadır.Yeni doğum yapan fakat sütü gelmeyen kadınların dua ederek bu kaynaktaki sudan içmesi halinde sütünün geleceğine inanılır. Şabulla(şıbıllı)Dede köyün yaklaşık bir kilometre kuzeyinde aynı isimle anılan bölgede bulunan yatırdır.Köyde yağmur duası yapıldığı zaman yağmur yağması için ziyaret edilerek dua edilen bir yatırdır. Köyün nüfusu yaklaşık 1800 kişi civarındadır.Bu nüfusun yarıdan fazlası başta Edremit ve Ayvalık ilçeleri olmak üzere il içi ve dışındaki yerlerde yaşamaktadırlar.Köyde yaşayanlarsa tarım ve hayvancılık yaparak geçinmektedirler.
Köyden son yillarda Edremit körfezine büyük göc yasanmistir.
Ayrıca köyümüzün gelir kaynaklarından biri de çam fıstığıdır. Geçmiş yıllarda oluşturulan çam fıstığı ormanımızdan her yıl önemli bir gelir elde edilmektedir. Köyümüzde kişilere ait çok sayıda meyve ağacıda bulunmaktadır ve ilkbaharda KIRAN dediğimiz köyün üst kısmından köye doğru bakıldığında köyümüz harika manzarasıyla izleyenleri hayran bırakır.
Köyün gelenek ve görenekleri hakkında bi kaç bişeyler eklemek istedim... köyün en belirgin adeti hıdrellezde kurulan sekirtmedir(tahtaravalli)hıdrelezde önceden bulunan 1.50 cm boyunda bir direk yere sağlam bir şekilde sabitlenir daha sonra bunun ucu inceltilerek ucuna at arabası tekerleğinin orta çemberli kısmı takılır daha sonra bunun deliğine takılan çatalın üstüne 10 ila 12 m uzunluğunda ağaç konur sekirtme kullanıma hazır hale gelir iki kişi karşılıklı ağacın üstüne karnını dayayarak binerler bildiğimiz tahtaravalliden(sekirtme)farkı hem yukarı inip kalkması hem de kendi ekseni etrafında dönmesidir..bunun ustası köyde nalbantlık yapan hacı raşit tir gençler her hıdrellezde ondan yardım alır...diğer bir adetse koşu, karşılıklı direklere gerilen urgana çeşitli eşarp ve basmalar asılır atlılar koşarak ipin altından geçerken elinde bulunan copları(cirit)yere vurarak urganın üstünden aşırmaya çalışırlar her aşıran bir yazmayı almaya hak kazanırlar bu gelenek genelde düğünlerde yapılır koşunun en usta isimleri kimisi ölmüş olsada ara sıra bu gelenek devam etmektedir(bknz.trt2 derin kökler)