Kılıç Saz Evi 2.58

KILIÇ SAV EVİ

Kılıç Saz evinin dünü ve bugüne nasıl geldiği hakkında bilgi vermek istiyorum.Bağlamaya olan sevdanın başlangıcı 1936 Turhal / Ulutepe köyünde dünyaya gelen babamız Mustafa Kılıç'ın küçük yaşlarda köyümüzün aşıklarından aldığı ilhamla saz çalma ,aşıklık merakı başlar.Ancak dedemler fakirlerdir bir saz alacak durumda degillerdir.

Köyümüzde saz yapan Ağbal usta vardır.(Allah rahmet eylesin)dedeme baba Ağbal emmiye söyle de bana saz yapsın der dedem Ağbal ustaya gardaş Mustafa'ya bir saz yap der.Ağbal ustada olur gelsin yanıma, bana yardım etsin beraber yapalım der.Babam için saz yapımında ilk adım atılmış oluyor.Babam 14-15 gün Ağbal ustanın yanında yardım ediyor.Usta sazın nasıl yapıcağını oymanın nasıl yapıldığını gösteriyor birlikte o zamanın şartlarında bir saz yapıyorlar.babama veriyor Ağbal usta sazı 15 liraya satarken babama 16 lira diyor o anda vermiyorlar.Babam neden 16 lira diyor Usta sana sanat öğrettim diyor. Babam sazı eve getiriyor.Aradan bir ay geçiyor ödeyemiyorlar ve sazı geri alıyorlar.Bunun üzerine babam ağlıyor dedem ustaya giderek sazı geri geri istiyor 4-5 lira kadar para veriyor kalanı için 2 gün duvarlarına çalışıyor,4-5 gün öküzle çiftlerini sürüyo böylece saz kendisinin oluyor. Bu arada yaş 12-13'lerdedir.Artık köyde eline geçen agaçları evin önünde saz yapmaya çalışıyor onu görenle buda adam olucakta ev görecek diye alay ediyorlar ancak hiçbir şey o yoldan geri döndüremiyor bu ugraşa devam ediyor.1959 yılında İstanbul / Kulaksız'da Zeki Çamsarı adlı bir ustanın yanında 2 yıl çalışıyor sonra köye geliyor .Bir süre sonra ankaraya gidiyor.Orada Mehmet Cihan ustanın yanında çalışmaya başlıyor yaklaşık 2-2.5 yıl çalıştıktan sonra köye dönüyor ve Turhal şeker fabrikasına işçi olarak giriyor bu arada Turhal'da tanıdığı Terzi Hüseyin Usta Mustafa başka bir sanatın varmı diye soruyor babam saz yapıyorum deyince o halde sana bir dükkan açalım diyor böylece Turhalda Şeyhoğlu pasajında bir dükkan tutup geceleri fabrikada gündüzleri az bir uykudan sonra dükkanda çalışıyor,derken iki'de küçük kardeşim vardır.1970'li yılların başında köyden Turhal'a taşınıyoruz hem okula gidiyorum tatil günlerinde dükkana gidiyorum.Zaman geçtikçe kardeşlerde büyüyor orta okuldan sonra meslek lisesi motor bölümüne devam ettim ve bitirdim.Meslek l,sesine gitmem saz yapımında bana oldukça faydalı oldu dükkana kardeşlerle birlikte gidip geliyor çalışıp işimizi genç yaşında verdiği heves ve azimle oldukça geliştirdik oyma saz yapıyorduk daha sonra yaprak saz yaygınlaşmaya başlamasıyla yaprak sazlarda yapmaya başladık o dönemde Tokat,Amasya,Sivas çevresinde oldukça iddaalı saz yapmaya başladık. Turhal'da ögretmenlik yapan hocalarda bizi Ankara'ya,İstanbul'a taşınmaya teşvik ediyorlardı.Aradan zaman geçti yıl 05.11.1989'da İstanbul Okmeydanı'nda bir dükkan kiralayıp taşındık kardeşimizin biriSadık Turhal'da kaldı orada saz yapımına devam ediyor.biz üç kardeş İstanbul'da babamızda şeker fabrikasından emekli oldu ve bağlama yapımını biz taşındıktan sonra bırakmak durumunda kaldı. Ondan aldıgımız bu emaneti en iyi şekilde devam ettirmeye çalıştık ve çalışıyoruz amacımız hiçbir zaman çok para kazanmak olmadı sadece emeğimizin karşılığını almak olmuştur.İnsanlar arasında asla ayrımcılık yapmadık yetmiş iki milleti bir gözle gördük ve öyle devam ediyoruz.bağlama bizim için kutsaldır sadece para kazanma aracı sıradan bir meslek değildir.Onun için sazı yapanlarda çalanlarda halk kültürüne büyük hizmetlerde bulunuyor.Sazla,sözle(nefeslr)yüzyıllar sonrasına taşıyorlar cismen gelmiş geçmiş ancak eserleriyle sonsuza kadar yaşayacak olan başta yedi ulu ozamanlar olan gerçek ozanlara da önceki ozanlar gibi yüzyıllar boyu yaamak nasip olsun. BU kültüre emeği geçen ve yazımızı okuyan herkese selem olsun. Kılıç saz evi