Drewniane cerkwie Marmaroszu 1.54

Drewniane cerkwie Marmaroszu – grupa unikatowych, drewnianych cerkwi, położonych w północnej Rumunii, w regionie Marmarosz (Maramuresz).W 1999 roku osiem z nich, pochodzących z XVII i XVIII w., zostało wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO.CerkwieCerkwie wpisane na listę UNESCO: cerkiew pod wezwaniem Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Bârsana z 1720 r. cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja (Josani, czyli „dolna”) w Budeşti z 1643 r. cerkiew pod wezwaniem św. Paraskewy w Deseşti z 1770 r. cerkiew Narodzenia Matki Bożej (din Vale, czyli „w dolinie”) w Ieud z 1717 r. cerkiew pod wezwaniem Świętych Archaniołów w Plopiş z 1798 r. cerkiew pod wezwaniem św. Paraskewy w Poienile Izei z 1604 r. cerkiew pod wezwaniem Świętych Archaniołów w Rogoz z 1663 r. cerkiew pod wezwaniem Świętych Archaniołów w Şurdeşti z 1721 r.HistoriaGórzysty Marmarosz przez całą swoją historię był krajem trudno dostępnym, odizolowanym od reszty świata i pełniącym rolę peryferyjną. Z tego też powodu do regionów wiejskich tej krainy architektura murowana docierała bardzo rzadko. Być może z tego powodu budowniczowie drewnianych cerkwi i innych budowli (region słynie m.in. także z pięknie rzeźbionych bram) osiągnęli w swoim fachu poziom mistrzowski, pozostawiając po sobie arcydzieła ciesielstwa.Cerkwie tutejsze budowano już od wieków, jednak z uwagi na materiał, z którego je wykonano, często ulegały one zniszczeniu (ostatni najazd tatarski nawiedził ten region na początku XVIII w.). Z tego też powodu zachowane do dzisiaj najstarsze cerkwie pochodzą z XVII stulecia, choć znane są nawet czternastowieczne pisemne wzmianki o tutejszych cerkwiach.