Westelijke Eilanden 2.58

De Westelijke Eilanden: het Bickerseiland, Prinseneiland en Realeneiland zijn een drietal eilanden in het centrum van Amsterdam. Ze liggen ten zuiden van het IJ en de Zeeheldenbuurt, ten noorden van de spoorlijn tussen het Centraal Station en Amsterdam-Sloterdijk, ten westen van het Westerdok en ten oosten van de Planciusbuurt aan het Westerkanaal. De Westelijke eilanden vormen de kern van de wijk Gouden Reael, een deel van stadsdeel Centrum, die daarnaast bestaat uit het aangrenzende Westerdokseiland, de Haarlemmerbuurt en de Planciusbuurt.De Westelijke Eilanden vormen een klein wereldje op zichzelf, zijn geschikt voor wandelingen - al in 1671 door Joannes Antonides van der Goes in een gedicht, de Ystroom, aanbevolen - en tegenwoordig vaak het decor voor filmopnamen. Vanaf het begin zijn er op de Westelijke eilanden pakhuizen en scheepswerven geweest. Zij vormden een belangrijk onderdeel van de sfeer op de eilanden, een combinatie van werken en wonen. Er wordt soms ook wel gesproken van 'De Mokumse Archipel'GeschiedenisNadat in 1610 de Nieuwe Waal in het IJ was uitgediept en met rijen palen was afgebakend als uitbreiding van de Amsterdamse haven, werd door het bijna drijvende of losgeslagen veen in de hoek van het IJ al snel van de nood een deugd gemaakt. Tussen 1611 en 1615 werden hier drie grote kunstmatige eilanden aangeplempt, beschermd door een groot bolwerk dat doorliep tot aan het IJ. Dit was onderdeel van de Derde Vergroting van Amsterdam, waarvan de eerste plannen dateren uit 1610. Grondspeculatie door enkele vroedschapsleden, waaronder door Frans Hendricksz. Oetgens leidde tot een rel in de raad in 1614. Als de speculanten hun zin zouden hebben gekregen, zou dat hebben geleid tot omvangrijke uitkoopprodecures of vermindering van inkomsten.