Slikken van de Heen 3.24

De Slikken van de Heen bestaan uit voormalige zandplaten, slikken en schorren. Door het afsluiten van de Philipsdam in 1987 zijn de gebieden drooggevallen en ontzilt (het zoete regenwater spoelde alle zout uit de bodem). Het gebied is nog steeds sterk in ontwikkeling. Het bestaat uit een parkachtig landschap, waarin bosschages en open gedeelten elkaar afwisselen. De variatie wordt bevorderd door begrazing.

Flora en fauna
Er komen veel broedvogels voor. Minder gewone soorten als de bruine kiekendief, de roodborsttapuit en het paapje broeden er, net als de ransuil en de grote bonte specht. In de winter is de slechtvalk bijna altijd aanwezig, naast grote concentraties van allerlei watervogels. Ook leven er veel reeën. Die laten zich vrij gemakkelijk observeren, in tegenstelling tot de eveneens in het gebied levende vos.

Toegankelijkheid
Door het gebied lopen twee fraaie wandelroutes, beiden circa 3 kilometer lang. Ze zijn gemarkeerd met blauwe en rode gekopte palen. Halverwege de rode route staat langs een voormalige getijdenkreek een vogelobservatiescherm. De route start vanaf het informatiebord, in de zuidwestpunt van het gebied. De route is voor iedereen vrij toegankelijk; het lopen van de route is door de ongelijkheid van het terrein niet overal even makkelijk.

Loslopend vee
In het terrein lopen Shetlandpony's, Schotse Hooglanders en andere runderen vrij rond, ook op de routes. Zij kunnen onvoorspelbaar reageren op bezoekers. Laat hen daarom met rust, houd afstand en aai of voer de dieren niet. Honden zijn niet toegestaan, ook niet aan de lijn.