SHOT 3.98

Studenten HOckeyvereniging Tilburg, kortweg SHOT, werd opgericht in de jaren ‘80. De oprichters wilden een eigen vereniging waar Tilburgse studenten samen konden hockeyen. De vereniging moest een prettige sfeer kennen waar het altijd bruisend en gezellig is maar waar ook goed wordt gehockeyd. Het moest een vereniging worden waar alle studenten terecht konden, of ze nu al veel hockeyervaring hadden of helemaal geen, en of ze nu studeerden aan een HBO of aan de Universiteit. Sinds de oprichting is dat altijd het uitgangspunt van SHOT gebleven.

Studenten en hockey is altijd een goede combinatie geweest. Al sinds 1937 wordt er door studenten van de Tilburgse universiteit hockey gespeeld. Maar in die jaren was er nog geen aparte vereniging. Lange tijd waren er voor hockey spelende studenten twee mogelijkheden: ze konden wat aanrommelen op de grasvelden van de Universiteit of studentenvereniging Olof, of ze konden lid worden van een hockeyvereniging voor ‘burgers’. Dat waren twee onaantrekkelijke opties. De Universiteit en Olof organiseerden weinig voor de hockeyers, dus je kon daar geen officiële competitiewedstrijden spelen. Dat kon natuurlijk wel bij de burgerclubs, maar dat waren toen nog vrij statige gezelschappen waar je ontzettend veel contributie betaalde.

In het voorjaar van 1984 ontstond de behoefte om daar verandering in te brengen. De oprichting verliep heel geleidelijk over een aantal jaar. Een aantal studenten dat hockeyde bij de Tilburgse hockeyclub Were Di stelde voor zich af te splitsen en een eigen vereniging te beginnen. Die vereniging moest een club zijn waar alle Tilburgse studenten die wilden hockeyen zich bij aan konden sluiten. Ze konden daar onder elkaar zijn, samen hockeyen, en veel minder contributie betalen dan bij gewone hockeyverenigingen. Dat laatste is SHOT nooit uit het oog verloren, nog steeds is de contributie van SHOT hooguit een kwart van wat je bij andere hockeyclubs betaalt.

Were Di reageerde heel nobel op het initiatief van de studenten en steunde het idee. De hockeybond was echter een ander verhaal. Zij had het in die tijd niet zo op studenten begrepen. Een bestuurslid van de KNHB heeft eens gezegd: “Studenten komen te laat, zijn luidruchtig, komen afspraken niet na, spelen altijd onreglementaire kleding en zijn derhalve zeker niet serieus genoeg om aan de competitie deel te nemen.” Er kwam dus strikte voorwaarden. De nieuwe vereniging moest eerst twee jaar proefdraaien onder de vlag van ‘vadervereniging’ Were Di.

Op die officiële status na was het gezelschap toen al grotendeels onafhankelijk. Initiatiefnemers Arnold Theeuws, Luc Frantzen, Kitty Arntz en Jan van de Wetering hadden onderhandeld dat de studenten hun eigen veld, tenue en contributie mochten bepalen. Er kwam ook een eigen naam. Veel Tilburgse studentensportverenigingen kozen voor een naam uit de Koning Arthur sage, in navolging van de overkoepelende sportraad Pendragon. Maar deze vereniging kwam niet voort uit de Universiteit. Er werd echter gekozen voor Studenten Hockeyvereniging Tilburg, een heldere naam die zich laat afkorten tot SHOT. Vandaag de dag wordt de volledige naam eigenlijk nooit meer gebruikt, er wordt alleen nog over SHOT gesproken

Mede dankzij de goede samenwerking met Were Di verliepen de twee jaar zonder problemen, en op 22 april 1986 werd SHOT als onafhankelijke vereniging door de KNHB erkend. Een eigen vereniging betekende ook dat de vereniging eigen statuten moest krijgen. Die kwamen er op 1 september 1986. Deze dag werd later tot officiële dies natalis verklaard. Thijs Heijenrath werd de eerste voorzitter van een onafhankelijke vereniging.

De eerste jaren van een nieuwe vereniging zijn belangrijk voor het voortbestaan, en die kwam SHOT glansrijk door. SHOT was ooit met één damesteam en één herenteam begonnen, maar in 1988 had de vereniging al zes teams, waarvan vier voor heren. Studentikoze humor was ook toen al bij SHOT aanwezig. Zo kwam er de Bart Kool Trophey voor de topscoorder van SHOT. Bart Kool was trainer en lid van het allereerste bestuur. BKT-winnaar Erik "Bulle" van Berkel zou er later over zeggen: "Belangrijk kenmerk van de trophey was dat-ie lelijk was en vooral niet functioneel; ik had dus nog enigszins mazzel met mijn badmat in de vorm van een gigantische voet....” Anno 2011 kent SHOT een zeer vergelijkbare prijs in de vorm van de Victor Verhagen Bokaal.

Het aantal teams van SHOT stabiliseerde zich een tijdje op een team of zes, met mannen in de meerderheid. Dat wil overigens niet zeggen dat mannen er ooit de dienst uit hebben gemaakt. Door de jaren heeft SHOT ongeveer evenveel mannelijke voorzitters (en overige bestuursleden) gehad.
De vereniging werd steeds iets professioneler. Er kwamen sponsorcontracten, een betere taakverdeling tussen de bestuursleden en steeds meer samenwerking met het Sportcentrum, de organisatie die namens de Universiteit en de Tilburgse HBO’s de studentensport begeleidt.

Die samenwerking leidde er in 1996 toe dat SHOT haar wedstrijden kon gaan spelen op een kunstgrasveld, niet ver van de UvT campus gelegen. Tot dan toe was er steeds op een grasveld gespeeld. Toch kwam SHOT in zwaar weer terecht, want het einde van de jaren ’90 was een moeilijke tijd voor studentensportverenigingen. Dat had er alles mee te maken dat het recht op studiefinanciering was sterk ingeperkt nadat het daarvoor bijna eindeloos was geweest. Ineens daalde de gemiddelde studieduur en daalde het aantal Tilburgse studenten. Bovendien kwamen er door de invoering van de OV-kaart veel meer studenten die thuis bleven wonen en/of in het weekend bij hun oorspronkelijke club bleven spelen. In het met sportclubs bezaaide Brabant was dat een extra groot probleem… Het effect trad wat vertraagd op maar het aantal teams liep terug van acht teams in 1998 naar drie in 2001.

Niettemin bleef SHOT wel gewoon voortbestaan, terwijl sommige andere Tilburgse studentensportverenigingen onder de druk bezweken en tijdelijk werden opgeheven. De combinatie van hockey, gezelligheid en een lage contributie bleef toch aantrekkelijk. Daarnaast bleef SHOT zichzelf ook vernieuwen. SHOT kreeg een nieuw logo en een website. Er werd nog iets nieuws ontwikkeld: het roemruchte SHOT Relatie Diagram, dat precies bijhield welke SHOT’ers samen ‘een luchtje hadden geschept’. De eerste jaren was dit overzicht nog via een geheime link op die website toegankelijk. Dankzij dit soort creatieve vernieuwingen (en dankzij grote stijging in zowel het aantal hockeyers als het aantal Tilburgse studenten) kon SHOT weer groeien.

Eind 2001 was de toestand van de vereniging penibel, maar de TIK-week van 2002 bracht tot ieders verrassing enorm veel nieuwe leden met zich mee. SHOT was dat jaar de snelst groeiende hockeyclub van het land. Het jaar daarna ging het bijna net zo goed en eindigde de vereniging in dat lijstje op de tweede plaats. Er kwam weer veel teams bij. SHOT zou vanaf nu altijd minstens twee herenteams en minstens vier damesteams het veld in kunnen sturen (vrouwen waren opeens in de meerderheid). De continuïteit maakte het mogelijk dat veel teams langzaam hun eigen cultuur gingen ontwikkelen, met eigen motto’s, logo’s en liedjes die van generatie op generatie werden overgedragen.

SHOT was altijd een plek geweest waar bijna iedereen elkaar kende. De plotselinge groei van de vereniging zorgde ervoor dat SHOT op zoek ging naar nieuwe manieren om alle nieuwe leden met elkaar kennis te laten maken. In 2003-2004 werd voor het eerste het SHOT Integratie Toernooi (SIT) georganiseerd. Dat werd een succesvolle traditie. Maar er ging ook wel eens wat mis. SHOT had een smoelenboek met daarin de foto’s en gegevens van alle leden, en dit werd openbaar op de website geplaatst. Dat bleek al snel een foutje. Website Retecool (zeg maar de voorganger van Geenstijl) plaatste een link naar dit smoelenboek onder de titel ‘Date een hockeysletje’. De daaropvolgende ellende onder knappe SHOT-vrouwen haalde het landelijke nieuws.

Niettemin groeide de vereniging door naar acht hockeyteams, aangevuld met vele trainingsleden. Toch ging SHOT ook terug naar haar wortels bij Were Di. SHOT organiseerde al jaren haar eigen Blauwe Ballen Toernooi, een gezellige toernooi voor 32 teams (de SHOT grootste activiteit van het jaar). Omdat de accommodatie van SHOT zelf daar niet genoeg ruimte voor biedt, wordt dit toernooi vanaf 2007 op de velden van Were Di gehouden. Twee jaar later was er weer een belangrijke vernieuwing. Café Brandpunt werd de nieuwe hoofdsponsor van SHOT. Brandpunt werd hét ontmoetingspunt voor SHOT’ers om op de zondagavond na te praten. De plek waar overwinningen worden gevierd en nederlagen worden weggedronken. Al snel was het daar zo gezellig dat ook andere sporters uit de regio op zondagavond graag een kijkje kwamen nemen.

Al snel daarna kwam er nog een sprong voorwaarts in de huisvesting, dit maal meer hockeygerelateerd. De Universiteit vernieuwde haar Sportcentrum en de accommodatie voor de veldsporten. In het voorjaar van 2010 kreeg SHOT een nieuw, modern semi-waterveld waar alle teams hun thuiswedstrijden op kunnen spelen. Een goede bijkomstigheid was dat direct naast het veld een bijgebouw verrees met kleedkamers en een bar. Dat was een flinke verbetering ten opzichte van de oude situatie waar de hockeyers de weg moesten oversteken om bij kleedkamers en een bar te kunnen komen. Het vernieuwde onderkomen werd gezien als een prachtig resultaat na jaren van onderhandelingen. De nieuwe velden trokken direct sportief resultaat aan, want een jaar later promoveerde Heren 1 en keerde het na tien jaar afwezigheid terug in de 3e klasse.

Anno 2011 is SHOT een bloeiende vereniging met acht hockeyteams. Dat is klein genoeg voor veel gezelligheid in een omgeving waar iedereen elkaar kent, maar groot genoeg voor daadkracht. De teams spelen op uiteenlopende niveaus. Iedereen, van ervaren spelers tot volstrekte beginners, kan bij SHOT komen hockeyen. SHOT is binnen Tilburg de op twee na grootste studentensportvereniging en binnen Nederlandse een middelgrote studentenhockeyvereniging. De uitgangspunten van het prille begin, een club met prettige sfeer ook goed wordt gehockeyd, staan nog steeds centraal en worden iedere week door de vele vrijwilligers bekrachtigd.