Neurotopia 2.18

Neurotopia
Erik Sep verbeeldt met zijn werk de maakbaarheid van ons bestaan. Naar eigen inzicht herschept hij de moderne wereld in een gedetailleerde miniatuurstad. In zijn stad Neurotopia zijn constructies en verhoudingen mogelijk, die in werkelijkheid onuitvoerbaar zijn en niet zouden passen op één menselijke maat. Door de materialiteit van het geheel vallen de schaalverschillen je pas op wanneer je je in gedachten door zijn stad Neurotopia laat voeren: het ene gebouw betredend voel je jezelf heel klein en staand voor het volgend bouwwerk waan je je een reus. Zijn installatie weerspiegelt een utopische gedachte, die vaak absurd is, maar soms ook denkbaar in de werkelijkheid.
In de stad Neurotopia is, als in een echte stad, een permanent proces van bouwen, slopen, reorganiseren en herontwikkeling te zien. Elk perceel, elk gebouw is een afzonderlijk kunstwerk. De aanschaf van een kunstwerk is tevens een paspoort voor het stadsburgerschap van Neurotopia en maakt de koper vanzelf tot Neurotopiaan. Het vrijgekomen kavel biedt weer een nieuwe kans voor ontwikkeling. Ook door ‘transformatie’, voor Sep het hergebruik van materialen van één bouwwerk voor een nieuw, blijft Neurotopia een dynamische stad.
Aftakeling en vernieuwing zijn naast elkaar zichtbaar in Neurotopia; een project waar Sep nu 10 jaar aan werkt.
Met de keuze zich over te leveren aan zo’n tijdrovende ontwikkeling worstelt Sep zich los van de vluchtige wereld waarin wij leven. In zijn dynamische stad vertaalt hij bizarre contrasten uit ons alledaags bestaan. Met Neurotopia laat Sep zien dat er alternatieven zijn voor de manier waarop de wereld is ingericht.