MRM Mollet Portraits 3.32

Maurice & Marga Mollet-van der Velden hebben elkaar plm. 25jr geleden ontmoet in het hoofdgebouw van de PTT aan de Spoorlaan te Tilburg. In 1985 werd regio Tilburg de pilot voor introductie van de alleréérste PIN-Pas. De Giromaatpas! Hiervoor werd een select Team samengesteld welke de Tilburgse Gemeenschap uit moest gaan leggen dat er automaten met geld bestonden en er met 4-cijfers én een pasje geld uit de muur zou komen. "Een wereldbeleving!!" Marga en Maurice zaten naast elkaar aan het loket en reikten de allereerste PIN-passen van Nederland uit aan de Tilburgers. Men kende destijds alléén maar Giro -betaalkaarten, -Cheques óf contante betaalmiddelen. In hun vrije tijd leefden Maurice & Marga in een wereld van creativiteit. Zij was vers afgestudeerd 1e graad tekenlerares aan de kunstacademie te Tilburg. Hij tekende portretten voor een Oisterwijks Atelier en grimeerde diverse Brabantse toneelverenigingen waaronder Het Natuurtheater(De Rode Lelie) in Oisterwijk. Daarnaast had Maurice als valkfotograaf ervaring bij Fototechnisch-bureau Andron te Tilburg. Portret- en Modelfotografie waren zijn specialiteiten. De jeugdige aantrekkingskracht en de vele raakvlakken zorgden al snel voor een klein flatje aan de Piushaven in Tilburg waar creativiteit in alle lusten en vormen bot vierden. Zelfgemaakte meubeltjes, her-beklede stoelen, schilderwerken, tekeningen, zelfgemaakte gordijnen. Alles uit eigen hand. Als jong stel wil je centjes gaan verdienen en eventueel een huisje bouwen en verdere plannen smeden. Het vooruitzicht in de kunst- en creativiteitswereld bracht slechts onzekerheid en ‘n low-budget lifestyle. Na haar succesvolle sollicitatie is Marga bij het VGZ gaan werken. Maurice bleef her-en-der werken en is daarnaast gaan
doorstuderen met zijn 4e hobby in de digitale Cyberwereld. Informatica! De (toen nog Commodore 64) spelcomputer had geen geheimen voor kraker Mollet en de spelletjes-programmeertaal was tot op het bit door M@u ontcijferd en te beïnvloeden. Spelletjes kraken en kopiëren was toen de Topsport! Naast spelletjes wist ons kraak-clubje al met een Video 2000 Camera 'digitale' foto's te maken !!! Aangesloten op een Commodore 64 vol zelf gebrande ROM- en EPROM-geheugens konden we met zelfgeschreven software een foto printen! Die foto-print werd gevormd door kruisjes, rondjes en ándere ASCI-tekens die op afstand een 'herkenbaar portret' van iemand produceerde op een STAR-printer. Wéér was het onderwerp 'portretten' de drive van Maurice z'n interesses. Uiteindelijk heeft z’n studie Informatica-/Marketing- en Boekhouden aan de Katholieke Hogeschool Tilburg geen windeieren gelegd. De banen lagen voor het oprapen en het bedje naar de toekomst leek gespreid. De creativiteitsbezigheden moesten plaats maken voor hard werken en carrièredrang. Als doel centen te verdienen om 'n huis te kunnen bouwen , aan puppy's te denken en autootjes/motortjes te kunnen rijden. In 1991 kwam er een klein Mollet'je bij. Genoemd naar de lievelingsvogel van Oma Mollet én het kleurig levenslustig hulpje van Bat-Man hebben we hem de naam Robin gegeven. De tijd die nog overbleef buiten de opvoeding, het werk- en huishouding werd gevuld met álle geneugten die het leven bood. Robin hebben ze overal naartoe meegenomen, viel in de kroeg tijdens Jamsessies in slaap en wist zich door alle leuke dames te laten vertroetelen op feestjes- en partijen. Met z'n drieën hebben ze de wereld verkend en met z'n drieën hadden ze de grootste lol. Een besmettelijke lol die vanzelf deuren deed openen...

Voorlopig werd de creativiteit verlegd van Schilderen/Tekenen in metselen, stukadoren, uitvoerder spelen, inrichten en andere leuke bouwprojecten. Op het werk liet Marga haar creativiteit gelden in bedrijfsprocessen en contractmanagement. Maurice heeft zijn creativiteit toegepast in de wijde wereld van Informatie- en Communicatie- Technologieën (ICT). Creativiteit als flexibele- en makkelijk buigbare factor in beide karakters. Niks moet en alles mag. Geen grenzen want alles kan... en als iets niet kan gaan ze gewoonweg verzinnen hoe het wél kan... Creatief wezen!!!

Marga heeft in de tussenliggende jaren nog wel wat vaker de penselen opgepakt. Met vriendin in gezellig in 'n clubje geschilderd met beloning van dat wijntje die de schilderijen een derde dimensie gaf. Ook heeft Marga her-en-der wat kunstwerken aan familie-leden geschonken en de Mollet's habitat gesierd. Maurice heeft zo-nu-en-dan nog wat portretten getekend die meestal als kadootje aan directie-leden werden geschonken bij hun afscheid op de zaak. Gewoon, als het uit kwam een 'persoonlijk' kadootje. Het lag in onze planning de teken-/schilder-bezigheden te bewaren voor hun "ouwe dag"... op het terras van dat kleine Italiaanse huisje aan de Middellandse zee waar het juiste zonlicht de inspiratie zou voeden en de schilderijen in alle fleurige kleuren zullen ontpoppen. Als zongerijpt, gekleurde vruchten... Toekomstmuziek... dromen en fantaseren en verzinken in álles wat nog mogelijk kan zijn. Doch, naast het dromen is er ook steeds een nieuw realistisch doel. Daarom hebben we beiden in december 2013 de penselen weer opgegraven. Zoals de indianen vroeger rond het kampvuur dansten doen wij dat met onze penselen rond het laaiend vuur van "Het uitdagende witte doek", klaar om deze te besmeuren! Wij zijn weer begonnen met wat we 25 jaar geleden hebben laten liggen... en eigenlijk... Eigenlijk geïnspireerd door zoon Robin, die met zijn éérste twee schilderijen (voor vriendinnetjes) de waakvlam van zijn ouders heeft doen aanwakkeren tot een brandende (hart)verwarmende fakkel! Zoon Robin lijkt de creatieve eigenschappen van ons in het kwadraat geërfd te hebben. Op zijn 19e jaar heeft hij voor het eerst zijn olieverfschilderij gemaakt. Naar eigen idee geïnspireerd door 'Andy Warhol.' Een olieverf-Portret samen met zijn destijdse vriendin. Bij het ruiken van de olieverf, de gesso, de Medium werd onze habitat qua beleving weer omgedoopt in één groot schildersatelier. Vol enthousiasme is Marga gaan adviseren, ben ik me er technisch mee gaan bemoeien en heb al het stof van onze voorraad Marterharen penselen afgepoetst. Marga en ik keken vol bewondering naar de heerlijk slordige penseelstreken van onze zoon. Herkenden die éérste kwaststreken. Wij ook zo begonnen, die penseel met nét iets teveel verf die alle kanten op zwabberde en tóch resulteert in een gelijkend portret. De nieuwe inspiratie was weer geboren...

So ... "Here we are" ... again !!!