Memory Lane 4.6

Maar als van een oud verleden niets meer is overgebleven na de dood van de personen en het vergaan van de dingen, dan blijven alleen, brozer maar levendiger, immaterieel maar duurzaam, bestendiger en trouwer, de geur en de smaak nog lang als dolende zielen hun leven voortleven, herinneren, wachten, hopen en op de brokstukken van al het overige, in een bijna onwerkelijk klein druppeltje, weten zij het geweldige bouwwerk van de herinnering volkomen intact tot ons te brengen.

–Marcel Proust, Du côté de chez Swann (1913) in: À la recherche du temps perdu vol. 1, p. 54 (M.E. Veenis-Pieters (vertaling), Bezige Bij, 1966)

Schuif aan, wij doen de rest.

Joranne & Bas