Gewoon zijn 2.3

Het klink zo gewoon, gewoon-zijn. Is daar nou een website voor gemaakt? Nou….. Als er ‘gewoon-zijn’ is, is er ook ‘niet gewoon-zijn’.
En ‘niet gewoon-zijn’ is eigenlijk de staat waar de meeste van ons in leven.

Wie ben ik dan?
Van kleins af aan volgen we de overtuigingen van onze ouders en/of opvoeders en groeien op in een maatschappij waarbij het ‘hebben van….’ en ‘weten’ belangrijker is dan ‘zijn’.
Wanneer je aan iemand vraagt: ”wie ben je?”, krijg je meestal als antwoord wat voor beroep iemand heeft, of zijn positie in het gezin (vader of zus, etc.) of nog erger: wat voor titel iemand voor zijn naam heeft. Maar op de vraag: “wie ben je echt?” zijn wij meestal niet in staat een antwoord te geven. Niet omdat we de woorden niet kunnen vinden maar meer omdat we het gewoonweg niet weten. Zelfonderzoek en sociale
vaardigheden waren geen vakken die in het verleden rijkelijk gedoceerd werden. En onze ouders wisten het veelal ook niet.
Het gevolg is vaak dat we van jongs af aan meegezogen worden in een maatschappij die door historie en cultuur gevormd is en zolang jij je ‘maatschappelijk verantwoord’ gedraagt is er niets aan de hand. Maar dat is niet wie je bent.

Wie ben ik echt?
Allemaal hebben we wel momenten waarop er van binnen iets kriebelt en een signaal lijkt af te geven van: “Hier klopt iets niet. Dit past niet bij mij. Ik weet wel wat ik niet wil maar niet wat ik wel wil.”
Tja, en dan? Bij een coach of therapeut aankloppen? Nee, meestal is het zo erg niet. Wat dan?
Nou, dit bijvoorbeeld:
Sonja Elferink en René de Haan bieden een aantal workshops aan die deelnemers de gelegenheid biedt om zelfonderzoek te doen. In een veilige omgeving en in eigen tempo.

Op een interactieve wijze laten we je kennis maken met onderwerpen zoals: conditioneringen, overtuigingen, gedachtepatronen, persoonlijkheidstypen en nog veel meer. Na het volgen van één van de workshops zal je het verschil herkennen tussen ‘gewoon-zijn’ en ‘niet gewoon-zijn’. Wat past wel bij mij en wat niet? Wanneer voel ik mij wel ergens thuis en wanneer niet? En ook waarom wel/niet? Je gaat jezelf beter begrijpen en krijgt meer inzicht in je gedachten, gevoelens en gedrag. Dit leidt weer tot meer ontspanning en een natuurlijke staat van ‘gewoon-zijn’.
Eigenlijk willen we dit toch allemaal?