Breukelen-Sint Pieters 1.4

Breukelen-St. Pieters was een gemeente in de Nederlandse provincie Utrecht.Reeds vroeg in de middeleeuwen stond de bisschop van Utrecht een deel Breukelen af aan het kapittel van Sint Pieter te Utrecht. De goederen van een kapittel worden bestuurd door een proost, vandaar dat het gebied bekendstond als Breukelen-Proosdijgerecht. Het gebied bestond uit Otterspoor op de westelijke oever van de Vecht ten zuiden van de oorspronkelijke splitsing tussen de Vecht en de Aa en uit de oostelijke oever tussen de Vecht en de Zogdijk (huidige Scheendijk). De Zogdijk vormde de grens met de ontginning Breukeleveen, die ook werd toevertrouwd aan de proost. Hoewel er een band was tussen Breukelen-Proosdij en Breukeleveen waren het toch afzonderlijke bestuurseenheden. De band werd na 1604 iets losser, toen de inwoners van Breukeleveen kerkelijk tot Tienhoven gingen behoren.Beide gerechten vormden in 1811 een afzonderlijke gemeente, waarvan de aktes van de burgerlijke stand nog getuigen. Op 1 januari 1812 werden beide gemeenten echter al opgeheven: Breukelen-Sint Pieters, Breukelen-Nijenrode, Laag-Nieuwkoop, Ruwiel en Portengen gingen samen de gemeente Breukelen vormen, terwijl Breukeleveen samengevoegd werd met Oud Maarsseveen, Nieuw Maarsseveen en Tienhoven in een gemeente met de naam Tienhoven. Lang duurde deze situatie niet, want op 1 januari 1818 werden er weer kleinere gemeentes gevormd. Hierbij werd Breukelen-Sint Pieters samengevoegd met Breukeleveen tot een nieuwe gemeente onder de naam Breukelen-Sint Pieters. Op 1 januari 1949 werden de gemeenten Breukelen-Sint Pieters en Breukelen-Nijenrode samengevoegd tot de gemeente Breukelen, welke gemeente per 1 januari 2011 is opgegaan in de nieuw gevormde gemeente Stichtse Vecht.