Baptisten gemeente Groningen 3.08

Wat zijn baptisten?
De gemeente van Jezus Christus bestaat uit vele kerken. Baptisten zien zich niet als de enig ware kerk. Zo bijzonder voelen wij ons niet. Toch worden we nog wel eens een sekte genoemd. Sekten hebben de neiging zich af te zetten tegen andere kerken en het gemeenschappelijk geloof te negeren. Baptisten putten samen met anderen hun geloof en levensbeginsel uit de Bijbel. Het Woord van God, de Bijbel is voor baptisten de betrouwbare en gezaghebbende bron van geloof en leven. We onderscheiden ons dus niet op sektarische wijze van andere christelijke geloofsgemeenschappen.

Wat geloven baptisten?
De Bijbel bepaalt ons bij God en bij Jezus Christus. Iedereen heeft vergeving en bevrijding van zonden nodig om met God omgang te kunnen hebben. Dit is alleen te vinden in Jezus Christus, die door zijn dood de zonden wegnam. Op de derde dag na zijn dood heeft God Hem opgewekt. De opstanding van Jezus maakte duidelijk dat Hij echt Gods Zoon is. God zelf wees Hem aan als zijn representant. Jezus zal het eeuwige leven geven aan allen die Hem geloven, liefhebben en willen volgen. God heeft Hem opgenomen in de hemel. Toch is Hij door zijn Geest bij ons. Op zekere dag zal Christus op aarde komen. Zijn koninklijke macht en heerlijkheid zal door iedereen gezien worden. Dit geloof wordt met vele kerken samen beleden.

Waar leggen baptisten het accent?
Geloof wordt niet geërfd. Het gaat niet via de natuurlijke weg over van ouders op kinderen. Niemand wordt buiten zijn wil om ingelijfd in de gemeente van de Heer. De gemeente van Christus bestaat uit mondige mensen, die er persoonlijk voor gekozen hebben de Heer te volgen. Baptisten leggen volop de nadruk op God die eerst voor mensen gekozen heeft. Bovendien ligt het accent op de persoonlijke keuze van de mens die een antwoord is op het genadig aanbod van God. God wekt dus in mensen het geloof. En gelovigen zijn mensen die met dankbaarheid antwoord geven aan de Heer.

Eerst geloven, vervolgens dopen.
De manier waarop een persoonlijke keuze voor God gemaakt wordt is al oud. We vinden dit antwoord op het aanbod van Gods genade al in de Bijbel. In de bijbelse taal wordt de persoonlijke keuze voor God 'tot geloof komen' genoemd. Wie tot geloof kwam liet zich dopen. Het geloof gaat dus aan de doop vooraf. Deze persoonlijke beslissing wordt vervolgens openbaar gemaakt door de doop.

Inhoud van de doop.
Gedoopt worden is onder meer met Christus begraven worden en met Hem opstaan (Romeinen 6:1-4). Het betekent dood en nieuw leven tegelijk. De genadige God wekt tot nieuw leven. Hij vergeeft ons en wast de zonden af. Naar bijbels model wordt dit uitgebeeld door de onderdompeling: de dopeling gaat onder in het water, wordt erin begraven en staat er weer uit op, als uit een graf. Het Nieuw-Testamentische woord 'dopen' betekent 'onderdompelen', in het Grieks: baptizein. Daar komt ook het woord 'baptist' vandaan.

Doop en gemeente.
Zodra een mens tot geloof komt maakt hij deel uit van een grote familie. Volgelingen van de Heer hebben altijd broers en zussen, de overige kinderen van God. Het geloof en de daarbij behorende doop verbinden individuele gelovigen tot één lichaam, de gemeente. Op de voedingsbodem van de eenheid met de Heer groeit de onderlinge saamhorigheid. Ook leeft het besef dat gelovigen samen een opdracht met het oog op de wereld ontvangen hebben. Door de doop wordt iemand lid van deze gemeenschap, de gemeente van Jezus Christus. Allen zijn verantwoording schuldig aan de hoogste autoriteit: Christus, het hoofd van de gemeente. De daar direct onder komende 'hoogste instantie' is de gemeentevergadering, waar de gemeente haar beleid bepaalt en besluiten neemt. Ieder gemeentelid draagt dezelfde verantwoordelijkheid voor elkaar, voor de gemeente en voor de wereld.

Gemeenteleven.
De gemeente van de Heer is bedoeld als plaats van delen en vieren. Baptisten ervaren de ontmoeting met elkaar in de regel als hartverwarmende 'gemeenschap van gelovigen'. Je zou gemeenteleven met gezinsleven kunnen vergelijken. Soms gaat er wel eens iets mis in het gezin, maar meestal wordt gevierd en gedeeld. Zo deelt de gemeente bijvoorbeeld bij de geboorte van een baby in de vreugde over het jonge leven. In de zondagse samenkomst wordt een zegen van God gevraagd over de nieuwgeborenen en de ouders. Enkele jaren later kan de peuter naar de crèche en weer wat later naar de zondagsschool. Er is veel kinder-, club- en jongerenwerk. Baptisten zien hierin een goede mogelijkheid om kinderen bij Jezus te brengen opdat Hij ze kan zegenen. In de activiteiten voor de jeugd kunnen jonge mensen Jezus leren kennen. Verder komt u in baptisten gemeenten o.m. zangkoren, combo's, vrouwen- en ouderenverenigingen tegen. Gezamenlijk en persoonlijk wordt Gods woord gelezen. De geloofsopbouw krijgt in de gemeenten volop aandacht bij de prediking op zondag en bij de bijbelstudiegroepen en gesprekskringen. Deze groepen en kringen zijn er voor verschillende leeftijden en in allerlei soorten en maten. Evangelisatie en persoonlijk getuigenis horen een vaste plaats in het gemeenteleven in te nemen. In vrijwel alle gemeenten wordt op de eerste zondag van de maand het Heilig Avondmaal gevierd. Baptisten gemeenten kennen een raad van oudsten (ouderlingen) en diakenen. Een voorganger maakt als medeoudste deel uit van de raad. Ook zijn er diaconessen, al dan niet deel uitmakend van de raad.

Unie van gemeenten.
Gelovigen horen bij elkaar. Gemeenten eveneens. In het Nieuwe Testament lezen we van gemeenten die zich verantwoordelijk voor elkaar voelen en elkaar bijstaan. Om dit besef handen en voeten te geven hebben baptisten de 'Unie van Baptisten Gemeenten in Nederland' opgericht. Tevens kunnen de gemeenten elkaar helpen de gezamenlijk ontvangen opdracht uit te voeren. Het doel van de Unie is:
- onder haar leden liefde, achting en samenwerking te bevorderen;
- de gemeenten behulpzaam te zijn in de uitvoering van hun taak en gelegenheid te scheppen om de beginselen der gemeente bekend te maken en het Evangelie te verbreiden;
- mede te werken tot verbreiding van het Evangelie in binnen- en buitenland (aldus artikel 3 der Statuten).

De Unie kan niet, zoals een synode dat wel kan, over de hoofden van de gemeenten heen bindende uitspraken doen. Uit het voorgaande is al duidelijk dat baptisten een gemeenschappelijk geloofsgoed kennen ook al is dat niet in een geloofsbelijdenis neergelegd. Met inachtneming daarvan is iedere gemeente op het punt van geloof, leer en leven zelfstandig. De Unie kan omschreven worden als een samenwerkingsverband van gemeenten die ervoor gekozen hebben aandacht te schenken aan zending en evangelisatie, opleiding van voorgangers, kerkbouw en nog meer.

In Christus verbonden.
In een Baptisten Gemeente is veel te beleven. Ook in de Unie gonst het van activiteiten. Het gaat ons, baptisten, niet om de belevenis op zich. Het gaat om God en om zijn eer. We hebben persoonlijk en gezamenlijk een band met God. Deze verbinding is tot stand gebracht door Jezus Christus. We voelen ons dus in Christus verbonden.

Uitgave van de Publiciteits Commissie van de Unie van Baptisten Gemeenten in Nederland
Biltseweg 10
3735 MC Bosch en Duin

* Foto's gebruikt op deze facebookpagina zijn (voor zover bekend) rechtenvrij en afkomstig van het internet, bijvoorbeeld www.publicdomainpictures.net.