ป้อมนาหรครห์ 1.66

ป้อมนาหรครห์ เป็นป้อมปราการที่ตั้งอยู่บริเวณเชิงเขาของเทือกเขาอะระวัลลี โดยตั้งอยู่สูงตระหง่านเหนือนครชัยปุระ ในรัฐราชสถาน ประเทศอินเดียเมื่อร่วมกันกับป้อมอาเมร์และป้อมชยครห์แล้ว ทั้งสามปราการนี้เคยเป็นเสาหลักในการป้องกันการรุกรานจากข้าศึกต่าง ๆ ต่อชัยปุระ โดยแรกป้อมปราการแห่งนี้มีชื่อว่า "สุทรรศนครห์" แต่ในภายหลังได้กลายมาเป็น "นาหรครห์" ซึ่งหมายความว่า "ถ้ำเสือ" โดยเชื่อกันว่าที่มาของคำว่า "นาหระ" นั้นมาจาก "Nahar Singh Bhomia" ซึ่งวิญญาณนั้นได้หลอกหลอนในระหว่างก่อสร้างและเป็นอุปสรรคสำคัญในการก่อสร้างป้อมแห่งนี้ จึงได้มีการสร้างศาลภายในบริเวณวัดเพื่อเป็นที่สถิตวิญญาณภายในป้อมแห่งนี้ ซึ่งเป็นที่มาของชื่อป้อมนาหรครห์ประวัติสร้างในปีค.ศ. 1734 โดยมหาราชาสะหวายจัย สิงห์ที่ 2 กษัตริย์ผู้ก่อตั้งนครชัยปุระ ซึ่งเป็นเมืองที่ป้อมตั้งตระหง่านอยู่บนบริเวณยอดหน้าผาด้านบนของตัวเมือง โดยมีการสร้างกำแพงเมืองขนาดใหญ่และมีความยาวครอบคลุมไปถึงเขาลูกใกล้เคียง รวมเป็นป้อมปราการขนาดใหญ่เมื่อเชื่อมกับป้อมชยครห์ ซึ่งตั้งอยู่เหนือเมืองหลวงเก่าที่อาเมร์ ถึงแม้ว่าป้อมปราการแห่งนี้จะไม่ได้ถูกรุกรานโดยศัตรูตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนาน แต่ยังมีเหตุการณ์สำคัญ ๆ อาทิเช่น การทำสนธิสัญญาสงบศึกกับจักรวรรดิมราฐาเพื่อยุติสงครามในศตวรรษที่ 18 และในเหตุการณ์กบฏอินเดีย ค.ศ. 1857 ชาวยุโรปที่อยู่อาศัยในแถบนี้รวมทั้งชาวอังกฤษได้ถูกเชิญขึ้นไปลี้ภัยบนป้อมแห่งนี้โดยกษัตริย์แห่งชัยปุระ มหาราชาสะหวาย ราม สิงห์ เพื่อเป็นการป้องกันเพื่อไม่ให้เกิดเหตุร้ายแรงต่อมาในปี ค.ศ. 1868 ซึ่งตรงกับรัชสมัยของมหาราชา สะหวาย ราม สิงห์ ได้มีการขยายต่อเติมป้อมปราการแห่งนี้ให้กว้างขวางขึ้นอีก และในปี ค.ศ. 1883–ค.ศ. 1892 ได้มีการสร้างพระตำหนักหลายแห่งภายในป้อม โดยพระบัญชาของมหาราชา สะหวาย มัดโฮ สิงห์ โดยมีมูลค่าการก่อสร้างเกือบ 350,000 รูปี โดยเฉพาะพระตำหนักมธาเวนทรา ภาวัน (Madhavendra Bhawan) ซึ่งสร้างโดยมหาราชา สะหวาย มัดโฮ สิงห์ ประกอบไปด้วยส่วนของพระมเหสีและพระสนม และส่วนสำหรับประทับเป็นการส่วนพระองค์ โดยแต่ละห้องจะเชื่อมต่อกันโดยทางเดินกลางซึ่งตกแต่งด้วยงานเขียนภาพปูนเปียก (fresco) นอกจากจุดประสงค์เพื่อป้องกันการรุกรานแล้ว ป้อมนหาการห์ยังเป็นสถานที่ประทับยามที่มหาราชาเสด็จออกล่าสัตว์อีกด้วย