Carrowmore 1.54

Carrowmore – jedno z 4 dużych cmentarzysk megalitycznych z grobami korytarzowymi w Irlandii. Pozostałe cmentarzyska to: cmentarzysko w dolinie rzeki Boyne, Loughcrew i Carrowkeel. Carrowmore charakteryzuje się największą koncentracją grobów, chociaż tutejsze groby są mniejsze i prostsze w konstrukcji niż znane z innych irlandzkich miejsc. Cmentarzysko zajmuje obszar ponad 1 km². Część grobów stoi na prywatnych gruntach. Obecnie około 30 różnie zachowanych grobów jest rozmieszczonych wokół grobowca centralnego . Groby zostały ponumerowane przez George’a Petriego podczas tworzenia pierwszego "Ordnance Survey of Britain and Ireland" w 1837 r. W tamtym czasie musiało istnieć więcej grobów, a obecne luki w numeracji wskazują, że część z nich uległa zniszczeniu. System numeracji Petriego jest używany do dziś.W wieku dwudziestym fenomen megalitów, a zwłaszcza grobowców korytarzowych, tłumaczono jako zjawisko powiązane z początkami rolnictwa. Zakładano, że groby w dolinie rzeki Boyne były najstarszymi w Irlandii, podczas gdy mniejsze i prostsze grobowce z Carrowmore sytuowano w czasach późniejszych. Ich prostota miała być wskaźnikiem postępującej „degeneracji” społeczeństwa budowniczych grobów. Badania naukowe przeprowadzone w Carrowmore obaliły te teorie, ponieważ uzyskano daty, wskazujące na bardzo wczesną aktywność ludzką w tym miejscu. Wciąż prowadzone badania na innych stanowiskach na kontynencie skłaniają do zakwestionowania tradycyjnych poglądów na początki i czas trwania tradycji megalitycznych. Być może megality są dużo starsze niż wcześniej sądzono. Prawdopodobnie, oprócz rozwoju rolnictwa, na powstanie zjawiska wznoszenia megalitów duży wpływ miały inne zmiany społeczne o powszechnym zasięgu.