Sabir 4.39

Sabir ή «Μεσογειακή κοινή γλώσσα» ήταν κατά τη δεύτερη χιλιετία (από τον 11ο έως τον 19ο αιώνα) μια απλοποιημένη, ανάμικτη γλώσσα με αρκετά ιταλικά στοιχεία, ευρέως κατανοητή στα λιμάνια της Μεσογείου, η οποία αποτελούσε τη lingua franca μεταξύ όσων είχαν επιχειρούσαν στα λιμάνια αυτά. Η Σαμπίρ ανήκει στις μεικτές γλώσσες (Πίτζιν) και βασίζεται σε λατινογενείς γλώσσες, οι οποίες ομιλούνταν στην ευρύτερη περιοχή της λεκάνης της Μεσογείου. Το δε όνομα Σαμπίρ έλκει την καταγωγή του από το λατινικό ρήμα sapere («γνώσκω»).

Η χρήση της ήταν εκτεταμένη όχι στα αστικά κέντρα, αλλά μεταξύ ναυτικών, εμπόρων, διπλωματών και άλλων επιχειρούντων μεταξύ των μεσογειακών λιμανιών.

Η Σαμπίρ ουδέποτε συστηματοποιήθηκε ως γλώσσα και οι γραπτές αναφορές σ' αυτήν είναι μάλλον περιστασιακές. Ένα τυπικό παράδειγμα αποτελεί ο μονόλογος του Μουφτή, από το έργο του Μολιέρου Ο αρχοντοχωριάτης.

Se ti saber : Ti responder : Se non saber : Tazir, tazir
— Αν γνωρίζεις : απαντάς : αν δεν γνωρίζεις : τσιμουδιά

Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%AF%CF%81