Μνημείο Φιλοπάππου 2.62

Με το όνομα Μνημείο Φιλοπάππου φέρεται το έναντι και ΝΔ. της Ακρόπολης της Αθήνας, επί του ομώνυμου σήμερα, λόφου Μουσών, (στην αρχαιότητα), μνημείο του Φιλοπάππου, εγγονού του Αντίοχου Δ΄ του Επιφανούς, τελευταίου Βασιλέως της Κομμαγηνής στη Συρία, που είχε ανακηρυχθεί Ύπατος της Αθήνας (90 - 100 μ.Χ.), καθώς επίσης και «Αθηναίος πολίτης».Αρχαιολογική έρευναΤο 1898 πραγματοποιήθηκαν έρευνες στο μνημείο και το 1899 πραγματοποιήθηκαν εργασίες αναστήλωσης. Το 1940 οι αρχαιολόγοι H. A. Thompson και Ιωάννης Τραυλός πραγματοποίησαν επιπλέον μικρές ανασκαφές. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως αρχιτεκτονικά τμήματα του μνημείου χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του Μιναρέ στον Παρθενώνα, επί Τουρκοκρατίας. Παραμένουν μόνο τα δύο τρίτα της πρόσοψης του μνημείου. Ο θολωτός τάφος πίσω από τη πρόσοψη έχει καταστραφεί εξ ολοκλήρου εκτός από τη βάση. Το Μνημείο Φιλοπάππου ήταν άθικτο το 1436, όταν ο περιηγητής Κυριακός Αγκωνίτης επισκέφθηκε το χώρο και έγραψε στα απομνημονεύματα του πως ήταν σε άριστη κατάσταση. Η καταστροφή του μνημείου πρέπει να έγινε σε μεταγενέστερο χρόνο.Το 1957 σε αρχαιολογική έρευνα του μνημείου με παράλληλη ανασκαφή του χώρου από τον αρχιτέκτονα αρχαιολόγο Ιωάννη Τραυλό διαπιστώθηκε πως το μνημείο αυτό έφερε νεκρικό θάλαμο ύψους 9 μέτρων και εμβαδού 7x5 μέτρων. Η είσοδος στο θάλαμο αυτόν γινόταν από κλίμακα (σκάλα) της νοτιοδυτικής πλευράς του μνημείου, και απέναντι από την είσοδό του υπήρχε η σαρκοφάγος του Φιλοππάπου. Συνεπώς το μνημείο αυτό είχε τον χαρακτήρα Μαυσωλείου και όχι απλού μνημείου όπως καθιερώθηκε να λέγεται.