Księstwo Naksos – księstwo utworzone przez Wenecjan na terenie archipelagu Cykladów, istniejące od czasów IV krucjaty do podboju osmańskiego w XVI wieku.Już przed pierwszym upadkiem Cesarstwa Bizantyjskiego włoskie republiki miejskie były zainteresowane greckimi wyspami, zaś w Konstantynopolu istniały przedstawicielstwa handlowe miast-państw. Księstwo zostało utworzone w 1207 roku przez Marco I Sanudo, uczestnika IV krucjaty i siostrzeńca doży Wenecji, Enrico Dandolo. Sanudo wykorzystał chaos wywołany zdobyciem Konstantynopola przez krzyżowców i zajął wyspę Naksos bez zgody cesarza łacińskiego, który rościł sobie prawa do wszystkich ziem bizantyjskich.Do 1210 roku trwał opór w niektórych rejonach wyspy i twierdzach, po jego złamaniu Sanudo rozpoczął podbijanie innych wysp archipelagu. Wyspę Naksos książę podzielił na 56 prowincji, które przydzielił swoim towarzyszom i zasłużonym. Wiele z nich cieszyło się szeroką autonomią i niezależnością, często tylko formalnie pozostając częścią księstwa. Sanudo podjął też odbudowę w mieście Naksos twierdzy i umocnień.