Attyka 2.25

Attyka – kraina historyczna we wschodniej starożytnej Grecji, granicząca z Beocją oraz Megarą. Aktualnie Megarę zalicza się do Attyki. Obecnie Attyka to region administracyjny w Republice Greckiej, graniczący z regionem Grecja Środkowa i regionem Peloponez.Attyka w starożytnościStarożytna kraina Attyka zajmowała Półwysep Attycki – przypominający trójkąt, którego jednym z wierzchołków jest przylądek Sunion (ze słynną Świątynią Posejdona) – oraz kilka przybrzeżnych wysp, m.in. Salaminę i Eginę. Przez Attykę przepływają dwa strumienie – Kifissos i Ilissos. W okresie sprzed powstania nowożytnych Aten, naturalnych cieków wodnych było znacznie więcej, jednak właśnie te dwa wyznaczały przebieg murów miejskich okresu klasycznego.Najstarsze z odkrytych i dostępne dla zwiedzających ślady osadnictwa, pochodzą z neolitu, gęsto pokrywając wzgórze Pnyks, wzgórze Muz i północną oraz zachodnią część wzgórza Filopapposa. Pierwsza znana polis ateńska powstała na obwarowanym Akropolu rozszerzając się stopniowo u podnóża skały. Obce wojska, tak greckie, jak barbarzyńskie, burzyły ją wielokrotnie, ale zawsze, w ciągu stuleci, Ateny odbudowywały się wokół swych dwóch ośrodków: sakralnego na Akropolu i publicznego wokół agory. Wokół tych ośrodków życia publicznego, rzemiosła i handlu, wokół świątyń i pałaców rozciągała się bezładna, nieplanowana zabudowa rozrastającego się miasta.