Kasteel van Saint-Blancard 1.55

Het Kasteel van Saint-Blancard is een kasteel bij het Franse dorp Saint-Blancard.Het gebouwXe tot XVIIe eeuwIn de tiende eeuw stond honderd meter ten zuidoosten van de huidige plek van het kasteel een fort. In 1303 werd het fort vervangen door een stenen kasteel. Beïnvloed door de Italiaanse renaissance hebben Franciscus d'Ornézan en zijn broer Jean begin zestiende eeuw een deel van de oude vestingwerken laten slopen en het kasteel het aanzien van een versterkte burcht gegeven. Van 1512 tot 1528 lieten Bertrand d'Ornézan en zijn oom Savarie d'Ornézan een zeshoekige toren met de naam Tour de l'Escalier de pierre (toren van de stenen trap) aan het kasteel bouwen.De XVIIIe eeuwIn de achttiende eeuw werd er een residentieel gebouw tegen de oostelijke verdedigingsmuur geplaatst. Dit deel van het kasteel was bestemd voor de grafelijke familie van l'Esclignac. Eén van de dochters van deze familie trouwde met Alexander Armand Gontaut Biron. Deze was markies van Saint Blancard. Door deze dochter kreeg de aanbouw de naam: l'aile de la comtesse (de vleugel van de gravin).De XIXe en XXe eeuwIn de negentiende eeuw kreeg het kasteel door veel veranderingen zijn huidige vorm.In de XXe eeuw is het kasteel van alle woongemakken die die eeuw met zich bracht voorzien.De bewonersDe eerste familie die op het kasteel woonde was de familie d'Ornézan. Na het huwelijk van Jeanne d'Ornezan op 6 augustus 1559 met Armand de Gontaut, baron van Biron en maarschalk van Frankrijk werd het kasteel tot 1959 door de familie de Gontaut-Biron bewoond. Daarna deed het kasteel dienst als revalidatiecentrum. Sinds 1990 is het in bezit van een société anonyme (SA) (ned.:NV) met Andrew Harding als directeur. Deze groep Engelsen laten het kasteel vervallen.