Escolas da Terra 1.32

[...] Por meiazón distes coros, saberemos de alalás, rianxeiras, montañesas, foliadas e outros cantos galegos que na cibdá descoñecíamos. Por meiazón d’iles, puidera sere –até o d’agora non foi- qu’ô tempo que van espertando o agarimo aos cantares enxebres, esperten tamén o agarimo á terra.

Pra chegare a iso, é mester, perciso, fondamente perciso, qu’os rapaces que cantan nos coros, sexan tan galegos cando cantan ou representan coma cando non o fan. [...]

(“Un coro galeguista máis”, A Nosa Terra, 20 de xullo de 1917)