Katedra Marii Panny w Kopenhadze 1.6

Katedra Marii Panny w Kopenhadze – katedra luterańska w Kopenhadze i najważniejszy kościół w Danii.HistoriaPierwotnie była to świątynia drewniana zbudowana z polecenia biskupa Roskilde Pedera Sunesena i poświęcona w 1209 r. Od końca XII w. była świątynią kamienną, prawdopodobnie romańską. Odbudowana w stylu gotyckim i powiększona po pożarze w 1316 r. W 1515 r. wieża katedry otrzymała gotycką iglicę. W pierwszych latach reformacji katedra była ostatnim bastionem katolicyzmu w Kopenhadze. W 1530 r. została zdemolowana przez rozwścieczony tłum protestantów. Po wielkim pożarze w 1738 r. odbudowana w stylu baroku niderlandzkiego przez J. F. Rasmusa.Podczas bombardowania Kopenhagi we wrześniu 1807 r. przez flotę brytyjską, która celowała w wysoką na ponad 100 m wieżę katedry, spłonął dach barokowej świątyni i doszczętnie wypalone zostało jej wnętrze. Postanowiono jednak nie odbudowywać poprzedniej świątyni, lecz zburzyć ruiny i na tym samym miejscu wznieść zupełnie nową katedrę. Obecny kształt nadała jej odbudowa neoklasycystyczna w latach 1817-1829 według projektu architekta Christiana Frederika Hansena. W oryginalnym projekcie Hansena nie było wieży, którą architekt uważał za zbyteczną i psującą jego koncepcję, ale powszechny nacisk na jej dodanie był tak wielki, że architekt musiał się w końcu ugiąć. Fasadę katedry tworzy neoklasycystyczny portyk złożony z 6 kolumn i tympanonu wyobrażającego Chrystusa ze swoimi uczniami. Po obu stronach portyku ustawione są pomniki z brązu. Jeden z nich wyobraża Mojżesza, drugi Dawida. W latach 1975-79 dokonano gruntownej restauracji świątyni. Do czasów reformacji w 1536 r. katedra kopenhaska pozostawała kościołem katolickim, obecnie jest świątynią luterańską. W XIX w. organistami katedry byli dwaj znani duńscy kompozytorzy: C. Weyse i J. Hartmann.