Prosperpolder 3.31

Prosperpolder, ook wel Prosperdorp of Prosper, is een gehucht van circa 80 inwoners in de Belgische gemeente Beveren. Het ligt in het noorden van de gemeente, tegen de Nederlandse grens. Voor 1857 was de regio nog een schorren- en slikkengebied langs de oevers van de Schelde. Dankzij zevende hertog Prosper Lodewijk van Arenberg werd het gebied ingedijkt en ontstond de Prosperpolder, met een oppervlakte van 1051 hectare zoals we die vandaag nog kennen.
Rond 1900 waren er 4 grote hofsteden die de streek bestuurden, namelijk de Prosper-, Petrus-, Engelbertus- en Antoniushoeve. Deze vier hofsteden moesten een maximum aan rendement garanderen voor de hertog. Ze werden alle in eigen beheer uitgebaat door kasteleins, onder toezicht van een rentmeester. Prominente figuren van de Europese adel kwamen er geregeld eens jagen. De Prosperhoeve is sinds 22 september 1982 beschermd. Het woonhuis met maalderij en machinepark als monument, de resterende gebouwen van de oorspronkelijke hoeve als landschap.


In 1904 werd de nabijgelegen Hertogin Hedwigepolder aangemaakt. Deze is vernoemd naar Hedwige de Ligne (1877-1938), Hertogin van Arenberg, echtgenote van Engelbert IX Hertog van Arenberg (1872-1949), kleinzoon van Prosper Lodewijk.
Vanaf 1907 nam de bevolking aanzienlijk toe. In datzelfde jaartal begon men aan de bouw van een noodkerk. In 1910 begon men vervolgens aan de bouw van de huidige Sint-Engelbertuskerk in neogotische stijl.

Prosperpolder speelt een belangrijke rol als decor in de in 2013 uitgekomen film Matterhorn van Diederik Ebbinge.

Als onderdeel van het Hedwige- Prosperproject, een natuurcompensatie voor de verdieping van de vaargeul van de Schelde, begon men in 2009 aan een nieuwe dijk die loopt van de Schelde ter hoogte van het gehucht Ouden Doel naar de Polderdijk. Vandaar loopt de dijk naar het noorden langs de Carolusstraat ten oosten van het gehucht Prosperpolder, om te eindigen ter hoogte van het Verdronken Land van Saeftinghe.
De Hedwige-Prosperpolder, 465 hectare groot, verbindt de schorren op Linkeroever (het Schor Ouden Doel en het Paardenschor) aan de ene kant en het Verdronken Land van Saeftinghe aan de andere kant. Het totaalgebied, eens gerealiseerd zal goed zijn voor 4000 hectare uitzonderlijke getijdennatuur van internationaal belang: het grootste brakwaterschorrengebied van West-Europa.
Op Nederlands grondgebied zijn de vergunnings- procedures voor de werken gestart in 2013.