Ensorhuis 2.19

Het Ensorhuis is het huis waar James Ensor (1860-1949), samen met zijn trouwe huisknecht August Van Yper, woonde en werkte van 1917 tot aan zijn dood. Ensor erfde het pand van zijn oom Leopold Haegheman en tante Pauline Dewinter, die een schelpen- en souvenirwinkel openhield. Het huis is gelegen in de Vlaanderenstraat in Oostende, in het verlengde van de Kapellestraat. Voordien had Ensor gewoond in de ouderlijke woning op de hoek van de Vlaanderenstraat en de Van Iseghemlaan.HistoriekIn 1952 werd het gebouw als museum ingericht en uitgebaat door de "Vrienden van James Ensor", maar een groot deel van de originele inboedel was toen reeds verkocht. In 1956 kwam het Ensorhuis in handen van de stad Oostende. De onderhoudskosten waren echter zo hoog dat het gebouw dreigde gesloopt te worden. Rond 1973 startte een groep Ensor-enthousiasten een campagne om het huis te restaureren en het museum weer open te stellen. Op 18 januari 1974 werd het Ensorhuis beschermd door een Koninklijk Besluit en ging het museum weer open. In 2000 werd het gebouw nogmaals opgeknapt. Sinds 2008 staat het Ensorhuis, samen met het Permekemuseum in Jabbeke, onder de hoede van het bestuur van Mu.ZEE in Oostende. Een aanpalend pand werd in 2016 aangekocht en zal dienen als uitbreiding van het Ensorhuis.CollectieOp de gelijkvloerse verdieping bevindt zich een souvenirwinkel die vroeger in handen was van Ensors oom en tante. Ensor sloot het winkeltje, maar liet het intact ter herinnering aan zijn overleden familieleden.Op de tussenverdieping is er een reconstructie van het vernietigde schilderij ‘Arme luizenbos die zich warmt’, een werk van Jacques Verduyn. Vroeger bevond zich hier de keuken. Aan de straatzijde bevindt zich een documentatiezaal. Hier zijn er wisselende studietentoonstellingen over Ensor.