Oblężenie Ostendy 2.35

Oblężenie Ostendy – oblężenie, które miało miejsce od 5 lipca 1601 r. do 20 września 1604 r. i było jednym z najważniejszych epizodów wojny osiemdziesięcioletniej (1568–1648).Oblężenie przez Hiszpanów bronionego przez powstańców niderlandzkich miasta rozpoczęło się w dniu 5 lipca 1601 r. i zakończyło się kapitulacją garnizonu 3 lata później. W trakcie walk obie strony poniosły olbrzymie straty, przez co oblężenie określane jest najbardziej krwawym w historii nowożytnej tego regionu.Sytuacja politycznaW rządzonych przez Habsburgów hiszpańskich Niderlandach, już od roku 1568 dochodziło do zbrojnych powstań antyhiszpańskich wywoływanych twardą polityką okupanta przeciwko kalwinistom. Zamieszkane w większości przez Walonów południe kraju w styczniu 1579 r. zawiązało pro-hiszpańską unię w Arras. Unia ta obejmowała hrabstwa Artois, Hennegau oraz południowe ziemie Flandrii. W reakcji na te wydarzenia w tym samym miesiącu na północy kraju powstała unia w Utrechcie, obejmująca Zelandię, Fryzję, Holandię, Geldrię, Overijssel, Drenthe, Groningen (zwane 7 prowincjami), a także północną część Flandrii oraz zachodnią część Brabancji. W roku 1581 unia wypowiedziała posłuszeństwo panowaniu hiszpańskiemu.